3جمادي الثاني

۳جمادي الثاني
شهادت حضرت زهرا(س) به روايت ۹۵ روز و آغاز ايام فاطميه‏‌ي دوم(۱۱ ق)
شرح مناسبت:

فاطمه(ع) ۷۵ يا ۹۵ روز پس از ارتحال پيامبر خدا(ص) زنده و پس از تحمل رنج فراق و آزار و اذيت پديد آمده، رهسپار وصال معبود و ديدار محبوب شد. آن حضرت سرانجام در اثر ضربت هايى که در اثر هجوم به خانه اش متحمّل شده بود، در بستر بيمارى افتاده بود. فاطمه(ع) ملاقات با زنان مدينه را پذيرفت؛ ولى ملاقات با حاکمان را نپذيرفت و تنها پس از وساطت امير مؤمنان(ع) حاضر به ملاقات با آنان شد.

وصيّت فاطمه(ع) نيز ابعاد سياسى، اجتماعى دارد. ايشان وصيّت کرد که غسل و کفن و دفنش شبانه انجام شود و هيچ يک از کسانى که به حقوق ايشان تعدّى و تعرّض کرده اند، در مراسم تشييع و نماز بر ايشان حاضر نباشند.

سرانجام، ايشان در روز شهادت خود، غسل کرد، لباس تازه پوشيد و فرمود: «به زودى قبض روح خواهم شد». پس از ۷۵ روز يا به روايتى ۹۵ روز، در سيزدهم جمادى الاولى (هجدهم مرداد) يا سوم جمادى الآخره (هفتم شهريور) سال يازدهم هجرى با پيامبر(ص) همدم و همنشين شد.

امير مؤمنان(ع) عمل به وصيّت ايشان را بر خود لازم شمرد و همه کارهاى مربوط به دفن ايشان را شبانه انجام داد. على(ع) خود، فاطمه(ع) را غسل داد، کفن کرد، بر او نماز خواند و جسم نحيف و آزرده همسر باوفايش را به دل خاک سپرد.

امير مؤمنان(ع) بنابر وصيّت حضرت فاطمه(ع) محلّ دفن ايشان را پنهان کرد، بدين سان که صورت هاى قبرى را در قبرستان بقيع درست کرد؛ ولى محلّ قبر را مشخّص ننمود. امّا قرائن فراوانى وجود دارد که مدفن آن حضرت، منزل ايشان و در نزديکىِ مزار پيامبر(ص) است.

آیات و روایات متناسب :
شهادت حضرت زهراعليها السلام
پيامبرصلي الله عليه وآله :
إنَّ اللَّهَ يَغضَبُ لِغَضَبِ فاطِمَةَ و يَرضي لِرِضاها
به يقين خداوند با خشم فاطمه به خشم مي‏آيد و با خشنودي او خشنود مي‏شود
بحار الأنوار ، ج ۴۳ ، ص ۳۲۰ .
پيامبرصلي الله عليه وآله :
إنَّ فاطِمةَ بَضعَةٌ مِنّي و هِي نورُ عَيني و ثَمَرَةُ فُؤادي ؛ يَسوؤُني ما ساءَها و يَسُرُّني ما سَرَّها و إنَّها أوَّلُ مَن يَلحَقُني مِن أهلِ بَيتي
فاطمه پاره تن من و روشني ديده و ميوه دل من است . آنچه او را ناراحت كند مرا ناراحت مي‏كند و آنچه شادش كند ، مرا شاد مي‏كند ؛ او نخستين كس از اهل‏بيت من است كه به من مي‏پيوندد
الأمالي ، صدوق ، ص ۵۷۵ .
امام علي ‏عليه السلام :
إنَّ فاطِمَةَعليها السلام لَم تَزَل مَظلُومَةً ، مِن حَقِّها مَمنوعَةٌ و عَن مِيراثِها مَدفوعَةٌ
فاطمه همواره مظلوم و از حق و ميراث خود محروم بود
الأمالي ، طوسي ، ص ۱۵۵ .
امام مهدي ‏عليه السلام :
إنَّ لِي في إبنَةِ رَسولِ‏اللَّهِ اُسوَةٌ حَسَنةٌ
دختر رسول خدا (فاطمه) براي من سرمشقي نيكو است
الغيبه ، طوسي ، ص ۲۸۶ .
حضرت فاطمه‏ عليها السلام :
إلزَم رِجلَها ؛ فَإنَّ الجَنَّةَ تَحتَ أقدامِها
در خدمت مادر باش ؛ زيرا بهشت زير قدم‏هاي مادران است
كنزالعمّال ، ح ۴۵۴۴۳ .
حضرت فاطمه ‏عليها السلام :
إذا حُشِرتُ يَومَ القِيامَةِ أشفَعُ عُصاةَ اُمَّةِ النَّبِيّ‏صلي الله عليه وآله
آن گاه كه در روز قيامت برانگيخته شوم ، گناهكاران امّت پيامبر اسلام را شفاعت خواهم كرد
إحقاق الحقّ ، ج ۱۹ ، ص ۱۲۹ .
حضرت فاطمه ‏عليها السلام :
إنْ كُنتَ تَعمَلُ بِما أمَرناكَ و تَنتَهي عَمّا زَجَرناكَ عَنهُ فَأنتَ مِن شيعَتِنا و إلّا فَلا
اگر به آنچه تو را به آن فرمان مي‏دهيم عمل كني و از آنچه برحذر مي‏داريم دوري كني ، از شيعيان مايي و الّا هرگز
بحار الأنوار ، ج ۶۸ ، ص ۱۵۵ .
حضرت فاطمه‏ عليها السلام :
حُبِّبَ إلَي من دُنياكُم ثَلاثٌ : تِلاوَةُ كِتابِ اللَّهِ و النَّظَرُ في وَجهِ رَسولِ اللَّهِ و الإنفاقُ في سَبيلِ اللَّهِ
از دنياي شما محبّت سه چيز در دل من نهاده شد : تلاوت قرآن ، نگاه به چهره پيامبر خدا و انفاق در راه خدا
نهج الحياة ، ح ۱۶۴ .
حضرت فاطمه ‏عليها السلام :
يا أباالحَسَنِ! إنّي لأَستَحيي مِن إلهي أن اُكَلِّفَ نَفسَكَ مالاتَقدِرُ عَلَيهِ
اي علي! من از پروردگارم شرم دارم كه چيزي از تو درخواست كنم كه توان برآوردن آن را نداشته باشي
بحار الأنوار ، ج ۴۳ ، ص ۵۹ .
حضرت فاطمه ‏عليها السلام :
بِشرٌ في وَجهِ المُؤمِنِ يُوجِبُ لِصاحِبِهِ الجَنَّةَ
خوش‏رويي هنگام روبه رو شدن با مؤمن ، بهشت را بر فرد خوش رو واجب مي‏كند
بحار الأنوار ، ج ۷۵ ، ص ۴۰۱ .