3 فروردین

۳ فروردين
روز جهاني هواشناسي
شرح مناسبت:
سازمان جهاني هواشناسي ، همه ساله ۲۳ مارس مصادف با سوم فروردين را بعنوان روز جهانی روز هواشناسي تعيين کرده است. سازمان هواشناسی جهانی، سازمانی است متشکل از ۱۸۷ عضو و وابسته به سازمان ملل متحد که وظيفه تحقيق و بررسی تغييرات هوا و اقليم زمين و علم هواشناسی و علوم وابسته به آن را عهده دار است. معضلات آب و هوايي كره زمين يكي از بحران هاي حاد دنياي امروز بشمار مي رود كه هنوز هم تدبير خاصي براي آن انديشيده نشده است. بالا بردن سطح آگاهي عمومي براي جلوگيري از ضرر نرساندن و محافظت بيشتر از محيط زيست اطرافمان از جمله اقدامات اوليه در اين زمينه بشمار مي رود. هوا، شرايط اقليمي و آب، تاثير مستقيم بر زندگي افراد دارند. افول و فرسايش محيط زيست، امروز به دغدغه اصلي بشر تبديل شده است كه تاثير مستقيم بر زندگي انسانها و ديگر جانداران اين كره خاكي دارد. آگاهي از علل تحليل اين كره خاكي از جمله اقدامات اوليه براي پيشگيري از اين معضل بشمار مي رود. فعاليت هاي انسان در سالهاي اخير باعث رخداد چنين فاجعه اي گرديده است. فاجعه اي كه اگرچه توسط بعضي از دولت هاي بزرگ رخ داده است ولي دامن گير تمام بشريت شده است. امروزه به مدد علم و تكنولوژي دانشمندان موفق به پيش بيني شرائط آب و هوا مي باشند كه اين امر بنوبه خود باعث جلوگيري از آسيب هاي بيشتر به محيط زيست و تحت كنترل گرفتن راحت تر اوضاع مي شود. موفقيت و محقق شدن هر امري در دنياي كنوني ملزم به درنظرگرفتن شرائط آب و هوا و اقليمي است كه خود اهميت توجه و محافطت از زمين را نشان مي دهد. سازمان جهاني هواشناسي بعنوان پيشگام در توسعه و حفظ زمين نقش اساسي در اين بين دارد و امسال نيز با انتخاب اين شعار سعي دارد تا توجه جهانيان را به لزوم محافظت از زمين براي داشتن زندگي و آينده اي بهتر جلب كند.
منبع : http://www۲.irib.ir/occasions
آیات و روایات متناسب :
روز جهاني هواشناسي
قرآن کریم:
وَمِن آياتِهِ أن يُرسِلَ الرِّياحَ مُبَشِّراتٍ
و از نشانه‏هاي او اين است كه بادهاي بشارت آور را مي‏ فرستد
روم ، آيه ۴۶
امام صادق ‏عليه السلام :
و هكَذا الهَواءُ ، لَولا كَثرَتُهُ و سَعَتُهُ لَاخْتَنَقَ هذا الأنامُ مِنَ الدُّخانِ و البُخارِ الَّذي يَتَحيَّرُ فيهِ
هوا نيز چنين است : اگر فراوان و گسترده نبود، مردم از دود و بخار سرگردان در هوا خفه مي‏ شدند
بحار الأنوار ، ج ۶۰ ، ص ۸۸
امام صادق‏ عليه السلام :
إعتَبِر بِهذهِ الحَرِّ و البَردِ كَيفَ يَتَعاوَرانِ العالَمَ و يَتَصِّرفانِ، هذا التَّصَرُّفُ فِي الزِّيادَةِ و النُّقصانِ و الإعتِدالِ لإِقامَةِ هذِهِ الأزمِنَةِ الأربعَةِ مِنَ السَّنَةِ و ما فيهِما مِنَ المَصالِحِ
به گرما و سرما بنگر كه چگونه چرخ نظام جهان را به گردش در مي‏آورند و خود نيز در گردش‏اند . اين گردش در فزوني و كاستي و اعتدال ، براي برقرار ماندن فصل‏هاي سال و مصالحي است كه در آن دو است
بحار الأنوار ، ج ۵۸ ، ص ۱۷۳
امام صادق ‏عليه السلام:
إنَّ الصَّحوَ إذا دامَ جَفَّتِ الأرضُ وَاحتَرَقَ النَّباتُ وَ غيضَ ماءُ العُيُونِ والأودِيَةِ فَأضَرَّ بِالنّاسِ و غَلَبَ اليُبسُ عَلَي الهَواءِ فَأحدَثَ ضُرُوباً اُخري مَنَ الأمراضِ
اگر هوا هميشه صاف و آفتابي بود ، زمين خشك مي‏شد و گياهان مي‏سوخت ؛ آب چشمه‏ها و رودها فرو مي‏رفت و به مردم زيان مي‏رسيد ؛ خشكي بر هوا چيره مي‏شد و گونه ديگري از بيماري را پديد مي ‏آورد
بحار الأنوار ، ج ۳ ، ص ۱۲۵
امام صادق‏ عليه السلام:
فَإنَّهُ يُلَيِّنُ الأبدانَ و يَجلُو كَدِرَ الهَواءِ فَيَرتَفِعُ الوَباءُ الحادِثُ مِن ذلِكَ
بارش باران بدن‏ها را لطيف مي‏كند و آلودگي را از هوا مي‏زدايد و وباي پديدآمده از آن را از بين مي‏ برد
بحار الأنوار ، ج ۵۹ ، ص ۳۸۶
امام رضاعليه السلام :
طَبائِعُ الجِسمِ عَلي أربَعَةٍ : فَمِنها الهَواءُ الَّذي لاتَحيَا النَّفسُ إلّا بِهِ و بِنَسيِمِهِ
طبيعت جسم بر چهار گونه است : يكي از آنها هوا است كه جان با آن و با نسيمش زنده مي ‏شود
الكافي ، ج ۸ ، ص ۲۳۰