حضور اسماء بنت عُمَيس در هنگام ازدواج پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله با عايشه ـ كه در سال اوّل هجرت رخ داده ـ ، جاى ترديد است ؛ زيرا اسماء كه همسر جعفر بن ابى طالب است ، در آن زمان ، به همراه وى در حبشه بود و در سال هفتم هجرى از حبشه به مدينه باز گشت . همين ترديد در ماجراهاى ديگرى كه در سال هاى نخستين هجرت رُخ داده (مانند : عروسى فاطمه عليها السلام و ولادت امام حسن علیه السلام و امام حسين علیه السلام ) و از حضور اسماء بنت عميس در آنها خبر داده شده نيز وجود دارد .
براى رفع اين اشكال ، برخى احتمال داده اند كه شخص مورد اشاره ، اسماء بنت يزيد بن سكنِ انصارى است كه به خاطر شهرت اسماء بنت عميس ، راويان يا ناسخان ، حوادثِ ياد شده را به وى نسبت داده اند . نقل دوم مسند ابن حنبل (ج ۱۰ ص ۴۴۱ ح ۲۷۶۶۲) اين احتمال را تقويت مى كند . البتّه احتمالات ديگرى هم داده شده است (ر . ك : دانش نامه امام حسين صلى اللّه عليه و آله بر پايه قرآن و حديث : ج ۱ ص ۱۵۶ «سخنى در باره حضور اسماء بنت عميس ، هنگام ولادت امام حسن علیه السلام و امام حسين علیه السلام ») .
