جليل القدر، پُر روايت و ثقه ياد كرده است . در خبر تشرّف او به ديدار امام مهدى عليه السلام كه در كمال الدين آمده ، از او ستايش شده است ؛ امّا اين روايت ، ثابت و مسلّم نيست .

ر . ك : رجال الطوسى : ص 374 ش 5532 و ص 383 ش 5639 ، كمال الدين : ج 2 ص 451 .

ابن بابَوَيه

ابوالحسن على بن الحسين بن موسى بن بابَوَيه قمى، شيخ قمّى ها در عصر خود و پيشوا و فقيه و مورد وثوق آنان بود . چنان كه در متن آمده است، به امام زمان عليه السلام نامه نوشت و خواهش كرد كه ايشان براى فرزند دار شدن او دعا كند. او در سال 323 ق، سال پراكنده شدن ستارگان (شايد مراد ، همان پديده اى باشد كه به بارش شهابى معروف است) ، از دنيا رفت .

ر . ك : رجال الطوسى : ص 432 ش 6191 ، الفهرست : ص 93 ش 382 .

ابن بند

از او ، جز در اين دعا در جاى ديگرى نام برده نشده است .

ابن طيّار

محمّد بن طيّار ، وابسته فَزاره ، از ياران امام باقر و امام صادق عليهماالسلام و متكلّم بود . يك بار كه درباره برخى مذاهب فاسد مى انديشيد ، امام باقر عليه السلام از درونش كه به چه مى انديشد ، خبر داد . امام صادق عليه السلام پس از مرگ او ، درباره اش فرمود : «خدا ، او را رحمت كند و روانش را خرّم و شاد گرداند! او مدافع سرسختِ ما اهل بيت بود» . محقّق شوشترى گفته است كه ظاهرا ابن طيّار ، تحريف شده محمّد طيّار باشد .

ر . ك : رجال البرقى : ص 10 و 17 ، رجال الطوسى : ص 145 ش 1576 و 287 ش 4169 .

ابو ثُمامه

عمرو بن عبد اللّه انصارى صائدى، مشهور به ابو ثمامه ، از ياران امام حسين عليه السلام و از جمله كسانى است كه در ركاب ايشان ، به شهادت رسيدند. در دو زيارت «ناحيه مقدّسه» و «رجبيّه» به او سلام داده شده است .

ر . ك : رجال الطوسى : ص 103 ش 1016 ، بحار الأنوار : ج 98 ص 273 و ج 45 ص 70 .