توصيه نبي اكرم (ص) به ديدار برادران مؤمن

حدیث :

يَا عَلِيُّ ثَلاَثَةٌ مِنْ حُلَلِ [خَلَلِ] اَللَّهِ رَجُلٌ زَارَ أَخَاهُ اَلْمُؤْمِنَ فِي اَللَّهِ فَهُوَ زَوْرُ اَللَّهِ وَ حَقٌّ عَلَى اَللَّهِ أَنْ يُكْرِمَ زَوْرَهُ وَ يُعْطِيَهُ مَا سَأَلَ وَ رَجُلٌ صَلَّى ثُمَّ عَقَّبَ إِلَى اَلصَّلاَةِ اَلْأُخْرَى فَهُوَ ضَيْفُ اَللَّهِ وَ حَقٌّ عَلَى اَللَّهِ أَنْ يُكْرِمَ ضَيْفَهُ وَ اَلْحَاجُّ وَ اَلْمُعْتَمِرُ فَهُمَا وَفْدُ اَللَّهِ وَ حَقٌّ عَلَى اَللَّهِ أَنْ يُكْرِمَ وَفْدَهُ.

ترجمه :

سفارش رسول خدا صلی الله علیه و آله به أمير المؤمنين عليه السّلام :

اى على! سه چيز از زينت‌هاى الهى‌اند: مردى كه به خاطر خدا به ديدار و زيارت برادر مؤمنش برود پس چنين كسى زائر خداست و بر خداست كه زائر خود را گرامى دارد و هر چه درخواست نمود به او عطا نمايد؛ ديگر مردى كه نماز گزارد و تعقيبات آن را ادامه دهد تا نماز ديگر فرا رسد، پس چنين شخصى ميهمان خداست و بر خداست كه ميهمانش را گرامى دارد و [مورد سوم]كسى است كه به حج و عمره رود كه چنين فردى هم، وارد بر خدا به شمار مى‌آيد و اكرامش بر خدا لازم مى‌باشد.

_{تحف العقول، ص۷}