درآمد

واژه شناسىِ «ضيافت (مهمانى)»

واژه «ضيافت» ، از ريشه «ضيف» است و در اصل ، دلالت بر انحراف و تمايل و نزديك شدن چيزى به چيز ديگر دارد . ابن فارس در اين باره آورده :
ضا و يا و فا ، يك اصل صحيح است كه دلالت بر تمايل چيزى به چيزى دارد . گفته مى شود : أضفت الشى ء إلى الشى ء ؛ يعنى چيزى را به ديگرى متمايل كردم . ^۱
راغب نيز در مفردات ، همين معنا را تأييد مى كند :
اصل ضيف ، رو كردن و تمايل است . گفته مى شود : به فلان چيز رو كردم ، يا فلان چيز را به فلان چيز متمايل كردم . خورشيد به سمت غروب كردن ، متمايل شد . ^۲
از آن جا كه معمولاً ميزبان ، با رو كردن و تمايل به مهمان ، از او پذيرايى مى كند ، اين گونه گردهمايى ، مهمانى ناميده مى شود . ^۳