1722

النَّهيُ عَن سَبِّ النّاسِ

۸۴۰۰.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :لا تَسُبُّوا الناسَ فَتَكتَسِبُوا العَداوةَ بَينَهُم . ^۱

۸۴۰۱.نهج البلاغة :قالَ الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ لَمّا سَمِعَ قَوما مِن أصحابِهِ يَسُبُّونَ أهلَ الشّامِ ـ : إنّي أكرَهُ لَكُم أن تَكُونُوا سَبّابِينَ ، و لكِنَّكُم لو وَصَفتُم أعمالَهُم و ذَكَرتُم حالَهُم ، كانَ أصوَبَ في القَولِ و أبلَغَ في العُذرِ ، و قُلتُم مَكانَ سَبِّكُم إيّاهُم : اَللّهُمَّ احقُنْ دِماءَنا و دَماءَهُم . ^۲ و فِي نَقْلٍ : كَرِهتُ لَكُم أن تَكُونُوا لَعّانِينَ شَتّامِينَ . ^۳

۸۴۰۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ لِقَنْبرٍ و قد رامَ أن يَشتِمَ شاتِمَهُ ـ: مَهْلاً يا قَنبرُ ! دَعْ شاتِمَكَ مُهانا تُرْضِ الرَّحمنَ و تُسخِطُ الشَّيطانَ و تُعاقِبُ عَدُوَّكَ ، فَوَالذي فَلَقَ الحَبَّةَ و بَرَأ النَّسَمَةَ ما أرضَى المؤمنُ رَبَّهُ بِمِثلِ الحِلْمِ ، و لا أسخَطَ الشَّيطانَ بِمِثلِ الصَّمتِ ، و لا عُوقِبَ الأحمَقُ بمِثلِ السُّكوتِ عَنهُ . ^۴

1722

نهى از ناسزاگويى به مردم

۸۴۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به مردم ناسزا مگوييد كه با اين كار در ميان آنها دشمن پيدا مى كنيد .

۸۴۰۱.نهج البلاغة : امام على عليه السلام آنگاه كه شنيد گروهى از يارانش به شاميان ناسزا مى گويند فرمود : من خوش ندارم كه شما ناسزا گو باشيد، بلكه اگر اعمال و رفتار و موقعيت [باطل] آنها را خاطرنشان كنيد ، مؤثّرتر و در بيان عذر و حجّت رساتر و قانع كننده تر باشد . به جاى ناسزا گفتن به آنها ، بگوييد : خدايا! خونهاى ما و آنان را حفظ كن .
در نقلى ديگر آمده است :نهج البلاغة : امام على عليه السلام آنگاه كه شنيد گروهى از يارانش به شاميان ناسزا مى گويند فرمود : من خوش ندارم كه شما ناسزا گو باشيد، بلكه اگر اعمال و رفتار و موقعيت [باطل] آنها را خاطرنشان كنيد ، مؤثّرتر و در بيان عذر و حجّت رساتر و قانع كننده تر باشد . به جاى ناسزا گفتن به آنها ، بگوييد : خدايا! خونهاى ما و آنان را حفظ كن .
در نقلى ديگر آمده است : من خوش ندارم كه شما لعنتگر و دشنام گو باشيد .

۸۴۰۲.امام على عليه السلامـ به قنبر ، كه خواست به كسى كه بدو ناسزا گفته بود ناسزا گويد ـفرمود : آرام باش قنبر! دشنام گوىِ خود را خوار و سرشكسته بگذار، تا خداى رحمان را خشنود و شيطان را ناخشنود كرده و دشمنت را كيفر داده باشى . قسم به خدايى كه دانه را شكافت و خلايق را بيافريد ، مؤمن، پروردگار خود را با چيزى همانند بردبارى و گذشت خشنود نكرد و شيطان را با حربه اى چون خاموشى به خشم نياورد و احمق به چيزى مانند سكوت در مقابل او مجازات نشد .