را محلّ تمسّك به اين گونه دليل ها ندانسته اند . ۱
دليل بهتر در ردّ اين تفصيل ، مراجعه به احاديث است ؛ زيرا در ميان احاديث مشهور ، حديثى داريم كه همان كيفيت مشهور را براى گفتن اين ذكر قبل از خواب ، اثبات مى كند و در ميان احاديث غير مشهور نيز حديث مختص به تعقيب نماز داريم . به عبارت ديگر ، اين جمع بندى در احاديث ، قابل اجرا نيست و احاديث مشهور ، مطلق هستند و هر دو حالت را در بر مى گيرند .
نظريه مختار
بر اساس آنچه گذشت ، مى توان گفت نظر اتّفاقى عالمان شيعه در شروع كردن با تكبير ـ كه موافق قول محدّثان مشهوراهل سنّت (مانند : بخارى ، مسلم نيشابورى و ابو داوود) است ـ بر نظر ديگر محدّثان اهل سنّت ـ كه قائل به عكس آن و اختتام به تكبير هستند ـ ترجيح دارد ؛ امّا در باره اختلاف ديگر (يعنى تقديم تحميد بر تسبيح) ، لزومى به انحصار در شكل و كيفيتِ مشهور نيست و هر دو شكل ، مشروع است ، هر چند با توجّه به كثرت احاديث و فتاواى فقيهان ، مى توان ترتيب مشهور را بهتر دانست .
