مَطلعُ الصباحتَين و مجمع الفصاحتَين

على صدرايى نيا

يكى ديگر از متون حديثى شيعه كه نسخه كاملى از آن در دست نيست، كتاب مطلع الصباحتَين و مجمع الفصاحتَين است. اين كتاب كه از مجموعه هاى ارزشمند حديثى شيعه و تأليف يافته نيمه اوّل قرن هفتم هجرى (به قلم يكى از عالمان سرشناس شيعى) است، متأسّفانه تاكنون از ديد محقّقان شيعى به دور مانده و هيچ نسخه كاملى از آن، معرّفى نشده است.
در اين مقال، باب بحث را در موضوع اين كتاب ارزشمند و مؤلّف آن و قطعه هاى بازمانده از آن مى گشاييم تا مگر روزى به دست محقّقان، شناسايى و به جامعه مذهبى و اهل علم و تحقيق، عرضه گردد. إن شاءالله!

مؤلّف

مؤلّف اين اثر ارزشمند، شيخ ابوالسعادات اسعد بن عبد القاهر بن اسعد بن محمد بن هبةالله بن حمزه اصفهانى، ملقب به «شَفَروَه» است.
درباره نام پدران و لقب وى و علّت اشتهارش به شَفَروه، در منابع، اختلافات زيادى مشاهده مى گردد. نزديك ترين مرجع به عصر مؤلّف كه يادى از وى در آن شده، كتابهاى زاهد و عارف بزرگوار شيعه رضى الدين بن طاووس حلّى