گفتم : گريهاش چگونه است؟
فرمود: «هر گاه لباسى آورده شود، بر آن، خونى به اندازه خون ككها مانده است».۱
۲۰۹۳.كامل الزيارات- به نقل از ابو حمزه ثمالى، از امام صادق عليه السلام ، در زيارت امام حسين عليه السلام -: پدر و مادرم فدايت ، اى آقاى من ! برايت مىگريم - اى برگزيده خدا و پسر برگزيده خدا - و سزاوار است كه بگريم، كه آسمانها و زمينها و كوهها و درياها برايت مىگريند . پس اگر نگريم ، چه عذرى براى آن دارم، در حالى كه حبيبِ پروردگارم، براى تو گريست و امامان - كه درودهاى خدا بر آنان باد - گريستند و هر چه پايينتر از سِدرةُ المنتهى۲ است تا خاك ، برايت گريست و زارى كرد ؟!۳
۲۰۹۴.الكافى- به نقل از حسين بن ثُوَير، از امام صادق عليه السلام -: وقتى حسين عليه السلام در گذشت، آسمانها و زمينهاى هفتگانه و هر چه در آنها و در ميان آنهاست، گريه كردند . نيز هر مخلوق پروردگار ما كه به بهشت و جهنّم مىرود ، و آنچه ديده مىشود و آنچه ديده نمىشود، بر حسين عليه السلام گريستند .۴
ر . ك : ص 337 (بخش ششم / فصل دوم / گريستن آسمان و زمين).
1.إنَّ السَّماءَ لَم تَبكِ مُنذُ وُضِعَت إلّا عَلى يَحيَى بنِ زَكَرِيّا وَالحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليهما السلام .
قُلتُ : أيَّ شَيءٍ كانَ بُكاؤُها؟
قالَ : كانَت إذَا استُقبِلَت بِثَوبٍ وَقَعَ عَلَى الثَّوبِ شِبهُ أثَرِ البَراغيثِ مِنَ الدَّمِ (كامل الزيارات : ص ۱۸۴ ح ۲۵۴ ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۲۱۱ ح ۲۶) .
2.طَبْرِسى مىگويد: از كلبى و مُقاتل، نقل شده كه: «سِدرَةُ المُنتهى (آخرين درخت سِدر)، درختى است در سمت راست عرش، بر فراز آسمان هفتم، كه سرچشمه دانش فرشتگان است». از ابن مسعود و ضحّاك نيز نقل شده است كه: «فرمانهاى خداوند كه از آسمان، بالا مىروند يا از آن، پايين مىآيند، از آن جا صادر مىشوند» (مجمع البيان : ج ۹ ص ۲۹۲) .
3.بِأَبي أنتَ واُمّي يا سَيِّدي ، بَكَيتُكَ يا خِيَرَةَ اللَّهِ وَابنَ خِيَرَتِهِ ، وحُقَّ لي أن أبكِيَكَ ، وقَد بَكَتكَ السَّماواتُ وَالأَرَضونَ ، وَالجِبالُ وَالبِحارُ ، فَما عُذري إن لَم أبكِكَ ، وقَد بَكاكَ حَبيبُ رَبّي ، وبَكَتكَ الأَئِمَّةُ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيهِم ، وبَكاكَ مَن دونَ سِدرَةِ المُنتَهى إلَى الثَّرى ، جَزَعاً عَلَيكَ (كامل الزيارات : ص ۴۰۹ ح ۶۳۹ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۱ ص ۱۸۲) .
4.إنَّ أبا عَبدِ اللَّهِ الحُسَينَ عليه السلام لَمّا قَضى بَكَت عَلَيهِ السَّماواتُ السَّبعُ ، وَالأَرَضونَ السَّبعُ ، وما فيهِنَّ وما بَينَهُنَّ ، ومَن يَنقَلِبُ فِي الجَنَّةِ وَالنّارِ مِن خَلقِ رَبِّنا ، وما يُرى وما لا يُرى بَكى عَلى أبي عَبدِ اللَّهِ الحُسَينِ عليه السلام (الكافى : ج ۴ ص ۵۷۵ ح ۲ ، كامل الزيارات : ص ۱۶۷ ح ۲۱۸) .
