فصل يكم : بازتاب شهادت امام در سخنان برخى شخصيتهاى نامدار
1 / 1
اُمّ سلمه۱
۱۶۹۱.الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة)- به نقل از شهر بن حَوشَب -: نزد اُمّ سلمه ، همسر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بوديم كه صداى شيون زنى را شنيديم كه آمد تا به اُمّ سلمه رسيد و گفت: حسين ، كشته شد!
اُمّ سلمه گفت: سرانجام ، كارشان را كردند! خداوند ، خانههايشان (يا : گورهايشان) را پُر از آتش كند!
سپس بيهوش شد و ما بر خاستيم.۲
۱۶۹۲.المعجم الكبير- به نقل از شهر بن حَوشَب -: هنگامى كه خبر شهادت حسين بن على عليه السلام رسيد، شنيدم كه اُمّ سلمه ، مردم عراق را لعن كرد و گفت: حسين را كشتند! خدا ، آنان را بكشد! او را فريفتند و خوارش كردند. خدا لعنتشان كند!۳
1.هند دختر ابو اُميّة بن مغيره قريشى مخزومى ، به كنيهاش شهرت دارد . پدرش از سخاوتمندان بود . او با شوهرش ابو سَلَمه ، به حبشه مهاجرت كرد و از آن جا به مدينه هجرت نمود و نخستين هودجنشين مهاجرى بود كه وارد مدينه شد . وقتى شوهرش بر اثر زخمى كه در جنگ اُحُد خورده بود ، از دنيا رفت ، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در سال چهارم هجرى ، او را به همسرى گرفت . اُمّ سلمه از زنان فهميده صحابى بود و از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله ، روايت نقل كرده است . داستان كسا كه در منزل وى اتّفاق افتاد ، مشهور است و در آن ، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به او فرمود : «تو بر راه درست هستى» .
اُمّ سلمه ، زنى زيبا و دلربا و صاحبنظر بود . وى از شخصيتهاى مشهور به دوستى اهل بيت عليهم السلام و ولايت آنان بود . امام حسين عليه السلام صحيفه مُهر و موم شده و سلاح پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و باقى ميراث نبوى را تسليم وى كرد و پس از آن ، امام زين العابدين عليه السلام آنها را تحويل گرفت .
وى در دوران خلافت يزيد بن معاويه در سال ۶۱ ق ، از دنيا رفت و در بقيع به خاك سپرده شد (دانشنامه امام حسين عليه السلام : ج ۱ ص ۱۵۳ پانوشت ح ۳۱) .
2.إنّا لَعِندَ اُمِّ سَلَمَةَ زَوجِ النَّبِيِّ صلى اللَّه عليه و آله ، قالَ: فَسَمِعنا صارِخَةً ، فَأَقبَلَت حَتَّى انتَهَت إلى اُمِّ سَلَمَةَ ، فَقالَت : قُتِلَ الحُسَينُ عليه السلام !
قالَت : قَد فَعَلوها ! مَلَأَ اللَّهُ بُيوتَهُم - أو قُبورَهُم - عَلَيهِم ناراً ، ووَقَعَت مَغشِيّاً عَلَيها ، قالَ : وقُمنا (الطبقات الكبرى / الطبقة الخامسة من الصحابة : ج ۱ ص ۴۹۶ ح ۴۵۲ ، تهذيب الكمال : ج ۶ ص ۴۳۹) .
3.سَمِعتُ اُمَّ سَلَمَةَ حينَ جاءَ نَعيُ الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام لَعَنَت أهلَ العِراقِ ، وقالَت : قَتَلوهُ ! قَتَلَهُمُ اللَّهُ عَزَّ وجَلَّ ، غَرّوهُ وذَلّوهُ! لَعَنَهُمُ اللَّهُ (المعجم الكبير : ج ۳ ص ۱۰۸ ح ۲۸۱۸ ، الطبقات الكبرى / الطبقة الخامسة من الصحابة : ج ۱ ص ۵۰۱ ح ۴۶۴) .
