۱۵۵.ظِلُّ الْكَرِيمِ فَسيحٌ ۱ .
۰.
چنين گويد ولى آن كانِ همّت
كريمان را بود در سايه فسحت
۱۵۶.ظِلُّ الأعْرَجِ ۲ أعْوَجُ .
۰.
صفت را همچو صورت ، كار ، يك رنگ
كه باشد سايه لنگان همه لنگ
حرف العين
۱۵۷.عِشْ قَنِعاً تَكُنْ ۳ مَلِكاً .
۰.
اگر خواهى بيابى قدر و جاهى
قناعت كن كه باشى پادشاهى
۱۵۸.عَيْبُ الْكَلامِ تَطْوِيلُهُ .
۰.
سخن را عيب در تطويل باشد
دگر كش در ادا تعجيل باشد
۱۵۹.عَاقِبَةُ الظُّلْمِ ۴ وَخِيمَةٌ .
۰.
سرانجام ستم باشد وخامت
ستمگر را از آن باشد ندامت
۱۶۰.عُلُوُّ الْهِمَّةِ مِنَ الإيمَانِ .
۰.
علو همّت است از جنس ايمان
چنين گويد ولى در شأن انسان
1.مى : وسيع ، وفي هامشه : فَسيح .
2.آ ، مى ، مر ، جل : «الأعوج» ، وفي هوامش آ ، ومر : الأعرج .
3.مر ، هامش مى : «كُن» ، هامش مر : تكن .
4.مى : «الظالم» ، وفي هامشه : الظلم .
