۲۲۹۴۱.عنه عليه السلام :لا تَجعَلوا يَقينَكُم شَكّا ، و لا عِلمَكُم جَهلاً . ^۱

(انظر) النور : باب 3902.
العلم : باب 2835 ، 2842.

4192

ما يُفسِدُ اليَقينَ

۲۲۹۴۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :يُفسِدُ اليَقينَ الشَّكُّ و غَلَبَةُ الهَوى . ^۲

۲۲۹۴۳.عنه عليه السلام :مَن كَثُرَ حِرصُهُ قَلَّ يَقينُهُ . ^۳

۲۲۹۴۴.عنه عليه السلام :طاعَةُ الحِرصِ تُفسِدُ اليَقينَ . ^۴

۲۲۹۴۵.عنه عليه السلام :الحِرصُ يُفسِدُ الإيقانَ . ^۵

۲۲۹۴۶.عنه عليه السلام :سَبَبُ فَسادِ اليَقينِ الطَّمَعُ . ^۶

۲۲۹۴۷.عنه عليه السلام :الجَدَلُ في الدِّينِ يُفسِدُ اليَقينَ . ^۷

۲۲۹۴۸.عنه عليه السلام :حُبُّ المالِ يُوهِنُ الدِّينَ و يُفسِدُ اليَقينَ . ^۸

۲۲۹۴۹.عنه عليه السلام :خِلطَةُ أبناءِ الدُّنيا تَشينُ الدِّينَ ، و تُضعِفُ اليَقينَ . ^۹

۲۲۹۴۱.امام على عليه السلام :يقين خود را به شكّ تبديل نسازيد و دانش خود را به جهل.

4192

عوامل تباه كننده يقين

۲۲۹۴۲.امام على عليه السلام :يقين را شكّ و چيره آمدن هوس، تباه مى سازد.

۲۲۹۴۳.امام على عليه السلام :كسى كه حرصش زياد باشد، يقينش اندك است.

۲۲۹۴۴.امام على عليه السلام :فرمانبرى از حرص، يقين را تباه مى گرداند.

۲۲۹۴۵.امام على عليه السلام :حرص، يقين را تباه مى كند.

۲۲۹۴۶.امام على عليه السلام :علّت تباهى يقين، طمع است.

۲۲۹۴۷.امام على عليه السلام :مجادله كردن در دين، يقين را از بين مى برد.

۲۲۹۴۸.امام على عليه السلام :مال دوستى، دين را سست و يقين را تباه مى گرداند.

۲۲۹۴۹.امام على عليه السلام :معاشرت با دنيا پرستان دين را عيبناك و يقين را سست مى كند.

۲۲۹۳۵.عنه عليه السلام :لا عَمَلَ إلاّ بِيَقينٍ ، و لا يَقينَ إلاّ بالخُشوعِ . ^۱

۲۲۹۳۶.عنه عليه السلام :إنّ مِن اليَقينِ أنْ لا تُرضُوا النّاسَ بِسَخَطِ اللّهِ ، و لا تَلُومُوهُم على ما لَم يُؤتِكُمُ اللّهُ مِن فَضلِهِ ؛ فإنّ الرِّزقَ لا يَسُوقُهُ حِرصُ حَريصٍ ، و لا يَرُدُّهُ كُرْهُ كارِهٍ . ^۲

(انظر) الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر : باب 2656 حديث 12931، الإيمان : باب 296 ـ 300 ، التقوى: باب 4106.

4191

المُؤمِنُ يَرى يَقينَهُ في عَمَلِهِ

۲۲۹۳۷.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :بَذْلُ المَوجودِ زِينَةُ اليَقينِ . ^۳

۲۲۹۳۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنَّ المؤمنَ يَرى يَقينَهُ في عَمَلِهِ ، و إنّ المُنافِقَ يَرى شَكَّهُ في عَمَلِهِ . ^۴

۲۲۹۳۹.عنه عليه السلام :التّارِكُ لِلعَمَلِ غَيرُ مُوقِنٍ بالثَّوابِ علَيهِ . ^۵

۲۲۹۴۰.عنه عليه السلام :مَن تَيَقَّنَ أنّ اللّهَ سبحانَهُ يَراهُ و هُو يَعمَلُ بِمَعاصيهِ فَقَد جَعَلَهُ أهوَنَ النّاظِرينَ . ^۶

۲۲۹۳۵.امام صادق عليه السلام :هيچ عملى جز با يقين [كامل ]نباشد و هيچ يقينى جز با خشوع.

۲۲۹۳۶.امام صادق عليه السلام :از نشانه هاى يقين اين است كه مردم را با به خشم آوردن خداوند خشنود نسازيد و از اينكه خداوند از فضل خود به شما عطا نكرده است، آنان را نكوهش و ملامت نكنيد؛ زيرا نه حرص زدنِ حريص، روزى را به سوى او سوق مى دهد و نه بى ميلى شخص بى ميل، آن را از او باز مى دارد.

4191

يقين مؤمن در كردار او نمايان است

۲۲۹۳۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بخشيدنِ موجودى، زيور يقين است.

۲۲۹۳۸.امام على عليه السلام :مؤمن، يقينش در كردارش ديده مى شود و منافق، شكّش در عملش نمايان است.

۲۲۹۳۹.امام على عليه السلام :كسى كه عمل را فرو مى گذارد، به پاداش آن يقين ندارد.

۲۲۹۴۰.امام على عليه السلام :كسى كه يقين دارد خداوند سبحان او را مى بيند و با اين حال او را نافرمانى مى كند، بى گمان خداوند را بى مقدارترين بينندگان قرار داده است.