۲۱۶۴۸.عنه عليه السلام :قُرِنَ الوَرَعُ بِالتُّقى . ^۱

۲۱۶۴۹.عنه عليه السلام :الوَرَعُ الوُقوفُ عِندَ الشُّبهَةِ . ^۲

(انظر) الشبهة : باب 1936.
التقوى : باب 4110.

4000

الـوَرِعُ

۲۱۶۵۰.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :جُلَساءُ اللّهِ غَدا أهلُ الوَرَعِ و الزُّهدِ في الدُّنيا . ^۳

۲۱۶۵۱.عنه صلى الله عليه و آله :رَكعَتانِ مِن رجُلٍ وَرِعٍ أفضَلُ مِن ألفِ رَكعَةٍ مِن مُخَلِّطٍ ^۴ . ^۵

۲۱۶۵۲.عنه صلى الله عليه و آله :الصَّلاةُ خَلفَ رجُلٍ وَرِعٍ مَقبولَةٌ ، و الهَديَّةُ إلى رجُلٍ وَرِعٍ مَقبولَةٌ ، و الجُلوسُ مَعَ رجُلٍ وَرِعٍ مِن العِبادَةِ ، و المُذاكَرَةُ مَعهُ صَدَقَةٌ . ^۶

۲۱۶۵۳.عنه صلى الله عليه و آله :قالَ اللّهُ تعالى : يا موسى ، إنّهُ لَن يَلقاني عَبدٌ في حاضِرِ القِيامَةِ إلاّ فَتَّشتُهُ عَمّا في يَدَيهِ ، إلاّ مَن كانَ مِن الوَرِعينَ ؛ فإنّي أستَحييهِم و اُجِلُّهُم و اُكرِمُهُم و اُدخِلُهُم الجَنَّةَ بغَيرِ حِسابٍ . ^۷

۲۱۶۴۸.امام على عليه السلام :پارسايى، با تقوا قرين شده است.

۲۱۶۴۹.امام على عليه السلام :پارسايى، درنگ كردن به هنگام رو به رو شدن با شبهه است.

4000

پارسا

۲۱۶۵۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همنشينان خداوند در فردا[ى قيامت ]پارسايان و بى رغبتانِ به دنيايند.

۲۱۶۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دو ركعت نمازِ مرد پارسا، برتر از هزار ركعت نماز كسى است كه حلال و حرام را به هم آميزد.

۲۱۶۵۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نمازى كه پشت سر مردى پارسا خوانده شود، [در درگاه حق ]پذيرفته است و هديه اى كه به مردى پارسا داده شود، [در درگاه خداوند ]پذيرفته است و نشستن با مردى پارسا، از عبادت است و گفتگو كردن با او، صدقه است.

۲۱۶۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند متعال فرمود: اى موسى! هيچ بنده اى در صحراى قيامت مرا ديدار نكند، مگر اينكه به آنچه در دست دارد (دستاورد او) رسيدگى دقيق كنم مگر كسى كه از پارسايان باشد؛ زيرا من از آنان حيا مى كنم و ايشان را بزرگ و گرامى مى دارم و بدون حسابرسى به بهشتشان مى برم.

۲۱۶۴۱.عنه صلى الله عليه و آله :يا وابِصَةُ ، استَفتِ قَلبَكَ ، استَفتِ نَفسَكَ ، البِرُّ ما اطمَأنَّ إلَيهِ القَلبُ و اطمَأنَّت إلَيهِ النَّفسُ ، و الإثمُ ما حاكَ في النَّفسِ و تَرَدَّدَ في الصَّدرِ ، و إن أفتاكَ النّاسُ و أفتَوكَ . ^۱

۲۱۶۴۲.عنه صلى الله عليه و آله :الإثمُ حَوّازُ ^۲ القَلبِ ، و ما مِن نَظرَةٍ إلاّ و لِلشَّيطانِ فيها مَطمَعٌ . ^۳

۲۱۶۴۳.عنه صلى الله عليه و آله :ما أنكَرَ قَلبُكَ فَدَعْهُ . ^۴

۲۱۶۴۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الوَرَعُ اجتِنابٌ . ^۵

۲۱۶۴۵.عنه عليه السلام :أصلُ الوَرَعِ تَجَنُّبُ الآثامِ ، و التَّنزُّهُ عنِ الحَرامِ . ^۶

۲۱۶۴۶.عنه عليه السلام :إنّما الوَرَعُ التَّحَرّي في المَكاسِبِ ، و الكَفُّ عنِ المَطالِبِ . ^۷

۲۱۶۴۷.عنه عليه السلام :إنّما الوَرَعُ التَّطَهُّرُ عنِ المَعاصي . ^۸

۲۱۶۴۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى وابصه! از دلت فتوا بخواه، از[وجدان ]خود فتوا بخواه. طاعت آن چيزى است كه دل به آن آرام گيرد و جان بدان آرامش و قرار يابد و گناه آن چيزى است كه در جان آرام نگيرد و در سينه بى تابى كند، هرچند مردم [جواز آن را] به تو حكم كنند و فتوا دهند.

۲۱۶۴۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :گناه دل را مى آزارد و هيچ نگاهى نيست، مگر اينكه شيطان به آن چشم طمع مى دوزد.

۲۱۶۴۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آنچه را كه دلت انكار كرد و نپسنديد، رهايش كن.

۲۱۶۴۴.امام على عليه السلام :پارسايى [همان] دورى كردن است.

۲۱۶۴۵.امام على عليه السلام :ريشه پارسايى، دورى كردن از گناهان و پرهيز از حرام است.

۲۱۶۴۶.امام على عليه السلام :پارسايى، در حقيقت طلب درآمدهاى حلال و خويشتندارى از دست دراز كردن و نياز خواهى است.

۲۱۶۴۷.امام على عليه السلام :پارسايى، در حقيقت پاكى جستن از گناهان است.