۱۷۵۳۷.عنه صلى الله عليه و آله :كَفى بالمَرءِ إثما أن يُحَدِّثَ بكُلِّ ما سَمِعَ . ^۱

۱۷۵۳۸.بحار الأنوار عن أسماء بنت عُمَيسٍ:كنتُ صاحِبَةَ عائشةَ التي هَيَّأتُها و أدخَلتُها على رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله و مَعي نِسوَةٌ ، فوَ اللّهِ ما وَجَدنا عِندَهُ قُوتا إلاّ قَدَحا مِن لَبَنٍ ، فَشَرِبَ ثُمّ ناوَلَهُ عائشةَ ـ قالَت : ـ فاستَحيَيَتِ الجارِيَةُ ، فقُلتُ : لا تَرُدِّينَ يدَ رسولِ اللّهِ ، خُذي مِنهُ ، ـ قالَت : ـ فَأخَذَتْهُ على حَياءٍ فَشَرِبَت مِنهُ ، ثمّ قالَ : ناولي صَواحِبَكِ ، فقُلنَ : لا نَشتَهيهِ ، فقالَ : لا تَجمَعنَ جُوعا و كِذبا ، ـ قالَت : ـ فقُلتُ : يا رسولَ اللّهِ ، إن قالَت إحدانا لِشيءٍ تَشتَهيهِ : لا نَشتَهيهِ ، أ يُعَدُّ ذلكَ كِذبا ؟ قال : إنّ الكِذبَ لَيُكتَبُ حتّى يُكتَبَ الكُذَيبَةُ كُذَيبَةً . ^۲

۱۷۵۳۹.الترغيب و الترهيب عن عبد اللّهِ بن عامِرٍ:دَعَتني اُمِّي يَوما و رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله قاعِدٌ في بَيتِنا ، فقالت : ها تَعالَ اُعطِكَ ، فقالَ لها رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : ما أرَدتَ أن تُعطِيَهُ ؟ قالت : أرَدتُ أن اُعطِيَهُ تَمرا ، فقالَ لَها رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : أما إنّكِ لو لم تُعطِهِ شيئا كُتِبَت علَيكِ كِذبَةٌ . ^۳

۱۷۵۳۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :براى آدمى همين گناه بس كه هر چه بشنود بازگو كند.

۱۷۵۳۸.بحار الأنوارـ به نقل از اسماء بنت عميس ـ: من ساقدوش عايشه بودم كه او را آماده كردم و به نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله بردم. عدّه اى از زنان نيز با من بودند. به خدا قسم، نزد رسول خدا خوراكى جز يك كاسه شير نبود. رسول خدا، مقدارى شير نوشيد و سپس كاسه را به دست عايشه داد. اسماء مى گويد: دختر [از گرفتن كاسه شير ]شرم كرد. من گفتم: دست رسول خدا را رد نكن ، ظرف را بگير. عايشه، با حالت شرم كاسه را گرفت و مقدارى شير نوشيد. حضرت سپس فرمود: به بقيه زنان هم بده بنوشند. آنها گفتند: ما ميل نداريم. رسول خدا فرمود: گرسنگى و دروغ را با هم جمع نكنيد. اسماء مى گويد: عرض كردم: اى رسول خدا! اگر كسى از ما ميل به چيزى داشته باشد و بگويد ميل ندارم، آيا اين دروغ به شمار مى آيد؟ فرمود: دروغ نوشته مى شود. حتى دروغ كوچك هم نوشته مى شود: دروغ كوچك.

۱۷۵۳۹.الترغيب و الترهيبـ به نقل از عبد اللّه بن عامر ـ: روزى رسول خدا صلى الله عليه و آله در خانه ما نشسته بود. مادرم مرا صدا زد و گفت: بيا به تو [چيزى] بدهم. رسول خدا صلى الله عليه و آله به او فرمود: مى خواهى چه به او بدهى؟ عرض كرد: مى خواهم خرمايى به او بدهم. رسول خدا صلى الله عليه و آله به مادرم فرمود: بدان كه اگر چيزى به او ندهى، يك دروغ برايت نوشته مى شود.

۱۷۵۳۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا يَجِدُ عَبدٌ طَعمَ الإيمانِ حتّى يَترُكَ الكذبَ هَزلَهُ و جِدَّهُ . ^۱

۱۷۵۳۳.عنه عليه السلام :لا يَصلَحُ مِن الكذبِ جِدٌّ و لا هَزلٌ ، و لا أن يَعِدَ أحَدُكُم صَبِيَّهُ ثُمّ لا يَفِيَ لَهُ ، إنّ الكذبَ يَهدي إلَى الفُجورِ ، و الفُجورَ يَهدي إلَى النّارِ . ^۲

۱۷۵۳۴.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلامـ كانَ يقولُ لِوُلدِهِ ـ: اتَّقُوا الكَذِبَ الصَّغيرَ مِنهُ و الكبيرَ ، في كلِّ جِدٍّ و هَزلٍ ، فإنّ الرجُلَ إذا كذبَ في الصَّغيرِ اجتَرَأَ علَى الكبيرِ . ^۳

(انظر) وسائل الشيعة : 8/576 باب 140.

3405

الكُذَيبَةُ

۱۷۵۳۵.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :كَفى بالمَرءِ مِن الكذبِ أن يُحَدِّثَ بِكُلِّ ما سَمِعَ . ^۴

۱۷۵۳۶.عنه صلى الله عليه و آله :حَسبُكَ مِن الكذبِ أن تُحَدِّثَ بكُلِّ ما سَمِعتَ . ^۵

۱۷۵۳۲.امام على عليه السلام :هيچ بنده اى طعم ايمان را نچشد، مگر آن گاه كه دروغ، شوخى يا جدّى آن را، ترك گويد.

۱۷۵۳۳.امام على عليه السلام :دروغ، جدّى و شوخى آن، درست نيست و درست نيست كه يكى از شما به فرزندش و عده اى بدهد و به آن عمل نكند. همانا دروغ به معصيت و انحراف رهنمون مى شود و معصيت و انحراف به آتش هدايت مى كند.

۱۷۵۳۴.امام زين العابدين عليه السلامـ خطاب به فرزندان خود ـفرمود : از دروغ كوچك و بزرگش، جدّى و شوخى اش بپرهيزيد؛ زيرا انسان هر گاه در چيز كوچك دروغ بگويد، به گفتن دروغ بزرگ جرى مى شود .

3405

دروغ كوچك

۱۷۵۳۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :براى دروغگويى آدمى همين بس كه هر چه مى شنود بازگو كند.

۱۷۵۳۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :براى دروغگويى تو همين بس كه هر چه مى شنوى بازگو كنى.