۱۳۲۹۴.عنه صلى الله عليه و آله :إذا عَنَّت لَكُم غَضبَةٌ فَادرَؤوها بِالعَفوِ ؛ إنَّهُ يُنادي مُنادٍ يَومَ القِيامَةِ : مَن كانَ لَهُ عَلَى اللّهِ أجرٌ فَلْيَقُمْ ، فَلا يَقومُ إلاّ العافُونَ ، أ لَم تَسمَعوا قَولَهُ تَعالى : «فَمَن عَفا و أصلَحَ فَأجرُهُ عَلَى اللّهِ» ؟ ! ^۱

۱۳۲۹۵.عنه صلى الله عليه و آله :العَفوُ أحَقُّ ما عُمِلَ بِهِ . ^۲

۱۳۲۹۶.عنه صلى الله عليه و آله :تَعافَوا تَسـقُطِ الضَّغائنُ بَينَكُم . ^۳

۱۳۲۹۷.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ عَفُوٌّ يُحِبُّ العَفوَ . ^۴

۱۳۲۹۸.عنه صلى الله عليه و آله :رَأيتُ لَيلَةَ اُسرِيَ بي قُصورا مُستَوِيَةً مُشرِفَةً عَلَى الجَنَّةِ ، فقُلتُ : يا جِبريلُ ، لِمَن هذا ؟ فَقالَ : لِلكاظِمينَ الغَيظَ وَ العافِينَ عَنِ النّاسِ و اللّهُ يُحِبُّ المُحسِنينَ . ^۵

۱۳۲۹۹.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أقالَ مُسلِما عَثرَتَهُ أقالَ اللّهُ عَثرَتَهُ يَومَ القِيامَةِ . ^۶

۱۳۲۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه خشمى براى شما پيش آمد، با عفو و گذشت آن را از خود دور كنيد؛ زيرا در روز رستاخيز آواز دهنده اى جار مى زند: هر كه به گردن خدا مزدى دارد، برخيزد. و كسى جز بخشايندگان برنخيزند. آيا نشنيده ايد كه خداوند متعال مى فرمايد: «پس، هر كه ببخشد و آشتى ورزد، مزدش با خداست»؟

۱۳۲۹۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :گذشت، سزاوارترين چيزى است كه به آن عمل مى شود.

۱۳۲۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از يكديگر گذشت كنيد تا كينه هاى ميان شما از بين برود.

۱۳۲۹۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند بسيار با گذشت است و گذشت را دوست دارد.

۱۳۲۹۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شبى كه به آسمان برده شدم، كاخهايى بلند و مُشرف بر بهشت را ديدم. گفتم: اى جبرئيل! اين كاخها از آنِ كيست؟ گفت: براى آنان كه خشم خويش را فرو مى خورند و از خطاى مردم در مى گذرند و خداوند نيكوكاران را دوست مى دارد.

۱۳۲۹۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه خطاى مسلمانى را ببخشد، خداوند در روز رستاخيز خطاى او را ببخشد.

2717

فَضيلَةُ العَفوِ

الكتاب :

وَ جَزاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأجْرُهُ عَلَى اللّهِ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ» . ^۱

إنْ تُبْدُوا خَيْرا أوْ تُخْفُوهُ أوْ تَعْفُوا عَنْ سُوءٍ فَإنَّ اللّهَ كانَ عَفوَّا قَدِيرا» . ^۲

الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ وَ اللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ» . ^۳

(انظر) البقرة : 109، الأعراف : 199 ، الرعد : 22 ، الحجر : 85 ، النور : 22 ، الزخرف : 89 ، الجاثية : 14 ، التغابن : 14.

الحديث :

۱۳۲۹۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :أ لا اُخبِرُكُم بِخَيرِ خَلائقِ الدّنيا و الآخِرَةِ ؟ : العَفوُ عَمَّن ظَلَمَكَ ، و تَصِلُ مَن قَطَعَكَ ، و الإحسانُ إلى مَن أساءَ إلَيكَ ، و إعطاءُ مَن حَرَمَكَ . ^۴

۱۳۲۹۳.عنه صلى الله عليه و آله :إذا اُوقِفَ العِبادُ نادى مُنادٍ : لِيَقُمْ مَن أجرُهُ عَلَى اللّهِ و لْيَدخُلِ الجَنَّةَ . قيلَ : مَن ذا الّذي أجرُهُ عَلَى اللّهِ؟ قالَ : العافُونَ عَنِ النّاسِ . ^۵

2717

ارزش گذشت

قرآن:

«سزاى هر بدى، بديى است همانند آن. پس، كسى كه گذشت كند و آشتى ورزد مزدش با خداست. او ستمكاران را دوست ندارد».

«اگر كار نيكى را به آشكار انجام دهيد يا در نهان، يا از كردارى ناپسند درگذريد خدا بخشاينده و تواناست».

«[پرهيزكاران] كسان [هستند] كه در توانگرى و تنگدستى انفاق مى كنند و خشم خود را فرو مى خورند و از خطاى مردم در مى گذرند؛ و خدا نيكوكاران را دوست دارد».

حديث:

۱۳۲۹۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آيا شما را از بهترين خويهاى دنيا و آخرت خبر ندهم؟ : گذشت از كسى كه به تو ستم كرده است و پيوستن به كسى كه از تو بريده است و نيكى با كسى كه به تو بدى كرده است و عطا كردن به كسى كه از تو دريغ داشته است.

۱۳۲۹۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آن گاه كه بندگان در صحراى محشر گرد آورده شوند، آواز دهنده اى جار زند: آن كسى كه مزدش با خداست برخيزد و به بهشت رود. گفته مى شود: چه كسى مزدش با خداست؟ مى گويد: بخشايندگان مردم.