391
ميزان الحكمه ج 05

۹۰۴۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :العَبدُ بَينَ ثلاثٍ : بَينَ بَلاءٍ و قَضاءٍ و نِعمَةٍ فعَلَيهِ للبلاءِ مِنَ اللّهِ الصَّبرُ فَريضَةٌ ، و علَيهِ لِلقضاءِ مِنَ اللّهِ التَّسليمُ فَريضَةٌ ، و علَيهِ لِلنِّعمَةِ مِنَ اللّهِ الشُّكرُ فَريضَةٌ . ۱

۹۰۴۷.الكافي عَن نَصرِ بنِ صاعِد مَولى أبي عَبدِ اللّه عليه السلام عن أبيه :سمعت أبا عبد اللّه عليه السلام يقول : ......... مَن تَمَسَّكَ بِالعُروَةِ الوُثقى فهُو ناجٍ . قلتُ : ما هِيَ ؟ قالَ : التَّسليمُ . ۲

۹۰۴۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لَمّا سُئلَ : بِأيِّ شَيء عُلِمُ المؤمنُ أنّهُ مُؤمِنٌ ؟ ـ: بِالتَّسليمِ للّهِِ ، و الرِّضا بما وَرَدَ علَيهِ مِن سُرورٍ و سَخَطٍ. ۳

۹۰۴۹.عنه عليه السلام :لَم يَكُن رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يقولُ لِشيءٍ قد مَضى : لو كانَ غَيرَهُ ! ۴

۹۰۵۰.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :أمَرَني أبي ـ يَعني أبا عبدِ اللّهِ عليه السلام ـ أن آتِيَ المُفضَّلَ بنَ عُمَرَ فَاُعَزِّيَهُ بإسماعيلَ ، و قالَ : أقرِئ المُفَضَّلَ السَّلامَ و قُل لَهُ : اُصِبنا بِإسماعيلَ فَصَبَرنا ، فاصبِرْ كما صَبَرنا ، إذا أرَدنا أمرا و أرادَ اللّهُ أمرا سَلَّمنا لأِمرِ اللّهِ . ۵

۹۰۴۶.امام صادق عليه السلام :بنده ميان سه چيز قرار گرفته است ؛ ميان بلا و قضا و نعمت . در برابر بلاى خدا وظيفه صبر است ، در برابر قضاى خدا وظيفه تسليم است و در برابر نعمت خدا وظيفه شكر است .

۹۰۴۷.الكافىـ به نقل از نصر بن صاعد ، هم پيمان امام صادق عليه السلام از پدرش ـ: شنيدم امام صادق عليه السلام فرمود : ......... هركه به محكمترين دستگيره چنگ زند ، نجات يافته است . عرض كردم : آن چيست؟ فرمود : تسليم .

۹۰۴۸.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به اين سؤال كه : از كجا دانسته مى شود كسى مؤمن است؟ ـفرمود : از تسليم او در برابر خدا و خرسنديش به هر خوشى و ناخوشى كه به او رسد .

۹۰۴۹.امام صادق عليه السلام :رسول خدا صلى الله عليه و آله هيچ گاه درباره كارى كه گذشته بود نمى فرمود : كاش جز اين بود .

۹۰۵۰.امام كاظم عليه السلام :پدرم ـ يعنى امام صادق عليه السلام ـ به من دستور داد كه نزد مفضّل بن عمر بروم و درگذشت اسماعيل را به او تسليت بگويم . به من فرمود : به مفضّل سلام برسان و بگو : ما در مصيبت از دست دادن اسماعيل صبر كرديم ، تو هم مثل ما صبر كن . هرگاه ما چيزى بخواهيم و خداوند چيز ديگرى بخواهد ، به خواست او گردن مى نهيم .

1.بحار الأنوار:۸۲/۱۲۹/۷.

2.. الكافي : ۲/۳۷۱/۱۰ .

3.بحار الأنوار:۲/۲۰۵/۹۱.

4.. تنبيه الخواطر : ۲/۱۸۵ .

5.بحار الأنوار : ۸۲/۱۰۳/۵۱ .


ميزان الحكمه ج 05
390

1877

التَّسليمُ

۹۰۴۲.بحار الأنوار :أوحَى اللّهُ تعالى إلى داودَ عليه السلام : تُرِيدُ و اُرِيدُ، و إنّما يَكونُ ما اُرِيدُ ، فإن سَلَّمتَ لِما اُريدُ كَفَيتُكَ ما تُرِيدُ ، و إن لَم تُسَلِّم لِما اُرِيدُ أتعَبتُكَ فيما تُرِيدُ ، ثُمّ لا يَكونُ إلاّ ما اُرِيدُ . ۱

۹۰۴۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :يا عِبادَ اللّهِ! أنتُم كالمَرضى و رَبُّ العالَمِينَ كالطَّبِيبِ ، فَصَلاحُ المَرضى فيما يَعلَمُهُ الطَّبيبُ و تَدبِيرُهُ بهِ ، لا فيما يَشتَهِيهِ المَريضُ و يَقتَرِحُهُ ، ألا فَسَلِّمُوا للّهِِ أمرَهُ تكونُوا مِنَ الفائزِينَ . ۲

۹۰۴۴.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :أحَقُّ مَن خَلَقَ اللّهُ بِالتَّسليمِ لِما قَضَى اللّهُ ، مَن عَرَفَ اللّهَ . ۳

۹۰۴۵.عنه عليه السلام :إنّا لَنُحِبُّ أن نُعافى فِيمَن نُحِبُّ ، فإذا جاءَ أمرُ اللّهِ سَلَّمنا فيما يُحِبُّ ۴ . ۵

1877

تسليم

۹۰۴۲.بحار الأنوار :خداوند متعال به داود عليه السلام وحى فرمود : تو مى خواهى و من مى خواهم و فقط آن مى شود كه من مى خواهم ؛ پس ، اگر تسليم خواست من شوى ، خواست تو را هم تأمين كنم ، اما اگر تسليم خواست من نشوى ، تو را در راه خواسته ات به رنج افكنم و آن گاه همان شود كه من مى خواهم .

۹۰۴۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى بندگان خدا! شما مانند بيماريد و پروردگار جهانيان چون طبيب، و صلاح بيمار در آن چيزى است كه طبيب مى داند و تشخيص مى دهد، نه در آنچه بيمار مى خواهد و پيشنهاد مى كند ؛ هان! پس كار خدا را به خود او بسپاريد ، تا از رستگاران باشيد .

۹۰۴۴.امام باقر عليه السلام :سزاوارترين خلق خدا به تسليم در برابر قضاى او ، كسى است كه خداشناس باشد .

۹۰۴۵.امام باقر عليه السلام :البته ما دوست داريم درباره كسى كه دوستش مى داريم رنج و مصيبتى به ما نرسد ، اما چون فرمان خدا در رسد تسليم چيزى هستيم كه او دوست دارد . ۶

1.بحار الأنوار : ۸۲/۱۳۶/۲۲ .

2.تنبيه الخواطر : ۲/۱۱۷ .

3.بحار الأنوار : ۷۱/۱۵۳/۶۳ .

4.بحار الأنوار : ۴۶/۳۰۱/۴۴ .

5.صدر الحديث في صبيّ له كان مريضا ثمّ توفّي، و قد كان عليه السلام قد أبدى اهتماما كبيرا و اغتمّ عمّا شديدا في مرضه حتّى تبيّن ذلك أصحابُه منه، لكنّه بعد موته كان منبسط الوجه .

6.آغاز اين حديث درباره مريضى يكى از كودكان حضرت مى باشد كه منجر به مرگ او شد. در هنگام بيمارىِ آن كودك ، امام بسيار گرفته و اندوهگين بود، بحدى كه اصحاب متوجه اندوه حضرت شدند اما بعد از مرگ او چهره اش باز و خوش رو بود .

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 05
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمیدرضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 1250367
صفحه از 632
پرینت  ارسال به