بقعه امامزاده حمزه عليه السلام
دانسته شد كه حضرت عبدالعظيم عليه السلام در ايام اقامت خود در رى به زيارت قبر جناب حمزه عليه السلام ـ كه از آن به قبر مردى از فرزندان امام موسى كاظم عليه السلام ياد مى كرد ـ مى رفته است و آن را به شيعيان و دوستان خود شناسانده است ؛ امّا روشن نيست كه بارگاه آن جناب به دست چه كسى ساخته شده است و از كدام زمان اين حرم و حريم بنا شده است .
هر چه هست اين بقعه مسلما سابقه اى آن دارد شايد بتوان گفت آنان كه بقعه عبدالعظيم حسنى عليه السلام را بر پا كرده اند ، از حرم حضرت حمزه عليه السلام نيز غافل نمانده ، بنايى براى آن احداث نموده اند .
اين بقعه كه مشتمل بر حرمى به اندازه تقريبى و هيئت حرم حضرت عبدالعظيم عليه السلام است و همانند آن مزين به آينه كارى و داراى ضريح نقره است ، در زمان صفويه ـ كه خود را از اولاد اين حضرت معرفى كرده اند ـ موقعيت والايى داشته است و گنبد آن در آن زمان ساخته شده است و به دستور ناصرالدين شاه قاجار و به وسيله فرّخ خان در سال 1272 ق ، بازسازى شده است . ايوان بزرگ شرقى حرم با ستونها و ازاره بندى هاى چوبى لب بام ـ كه در بازسازى هاى اخير از بين رفته است ـ به همراه مسجد بالاسر ـ كه مسجد باريك و بى روزنى بود ، ولى اكنون با گشودن آن به حرم و تزيينات داخلى و تعبيه نور بيشتر ، به محل مناسبى براى عبادت و خواندن ادعيه و زيارتنامه تبديل و به رواق امامزاده حمزه موسوم گرديده است ـ به نظر مى رسيد از ابنيه دوران شاه طهماسب صفوى باشد . ۱
آينه كارى حرم مطهر و ايوان آن به دست محمّدخان سفير الممالك ، فرزند