علاّمه سيّد محسن امين رحمه الله در أعيان الشيعه ۱ مى نويسد:
كانَ يسكن المدينة المنوّرة كما يدلّ عليه قول الشيخ ۲ ، انّه مدني؛
وى در مدينه منوّره ساكن بود ، كما اين كه سخن شيخ طوسى رحمه الله بر اين دلالت مى كند كه او مدنى است .
گفتار أبى فرج اصفهانى مبنى بر اينكه وى در منزل امام جعفر صادق عليه السلام در مدينه بزرگ شد و بعد از قتل محمّد بن ابراهيم از مخفى گاه خود بيرون آمد ، دلالت مى كند كه حسين بن زيد عليه السلام تا آخر عمر در مدينه بوده است . ۳
ذهبى گفته است كه وى ساكن كوفه بود و قبرى كه در حوالى حلّه است ، ازآنِ حسين مى باشد . براى توجيه اين قول بايد گفت: هنگامى كه محمّد بن ابراهيم به قتل رسيد ، وى در كوفه مخفى شد و بعدها خود در مدينه ظاهر شد و عاقبت به كوفه مراجعت نمود و در همان جا وفات يافت . مرحوم ابوالفرج اصفهانى ورودش را به مدينه ثبت نموده ، امّا به خروجش از مدينه به كوفه اشاره ننموده است . ۴
تأليفات حسين بن زيد الشهيد عليه السلام
حسين بن زيد عليه السلام ، از علما ، محدّثين و زهّاد زمان خود بود و مى توان گفت كه
توصيف علاّمه سيّد محمّد امين رحمه الله درباره او بهترين توصيف است:
انّه كان عالما ، ورث علماجمّا من ابن عمّه الامام جعفر الصادق عليه السلام ، محدثا ، مؤلفا ، نسّابة ، زاهدا ، عابدا ، خاشعا ، ثقة ، ورعا ، جليلاً ، شيخ أهله و كريم قومه ، من رجال بني هاشم لسانا ، و بيانا و علما و فضلاً و نفسا و جمالاً و زهدا و إحاطة بالنسب؛
يعنى حسين ذولدمعه ، مردى دانشمند بود كه علوم بسيارى را از پسر عموى خود امام جعفر صادق عليه السلام به ارث برد . او شخصى محدّث ، مؤلف ، نسّابه ، پارسا ، عابد ، خاشع ، مورد اطمينان ، خدا ترس و بزرگوار داناى خاندان و بخشنده و سخى