سخن مدير مسئول
بسم اللَّه الرحمن الرحيم
1. يكى از محكمات آيات در قرآن، اين آيه است كه: (ليس كمثله شىء)۱ و مشابه اين مضمون در موارد ديگر، مانند آيه (قل هو أللَّه احد)۲. اين حقيقتِ خردپسند و خردپذير، همان است كه در روايات ائمّه معصومين عليهم السلام، تفسير آن بيان شده است؛ ازجمله بيان راهگشاى امام رضا عليه السلام كه فرمود: «كنهه تفريق بينه و بين خلقه، و غيوره تحديد لماسواه.»۳تفصيل اين اجمال، در جاى خود بايد گفته آيد.
2. پيامبر خدا سفير خداى واحد احد است. پس او نيز در زمان خود، در ميان تمام آفريدگان بىمانند است. اين ويژگى در مورد خاتم پيامبران صلى اللَّه عليه وآله بروز بيشتر دارد؛ چرا كه حضرتش، در مراتب خلقت، نخستين پيامبر بوده، گرچه در مأموريّت، آخرينِ آنان باشد. ۴ افزون بر آن، حوزه نبوّت و رسالتش، فرازمانى و فرامكانى است. پس او از تمام آفريدگان برتر است، چه آنها كه قبل از او گام در جهان نهادهاند و چه كسانى كه پس از او به دنيا مىآيند. آيات و روايات در اين معنى، فوق تواتر است. همين حقيقت، معناى آيه (قل إنّما بشر مثلكم)۵ را روشن مىسازد كه وجه شبه در اينجا، فقط مخلوق بودن است، نه ويژگى ديگر. ۶
3. عقل حكم مىكند كه بشر نمىتواند براى خود پيامبر انتخاب كند. انسانى كه در ژرفاى چاه افتاده، نمىتواند رشتهاى به بالاى چاه بيفكند و دست خود را بر آن بگيرد و بالا رود؛ بلكه چنين رشتهاى - به حكم عقل - بايد اوّلاً از طرف فردى در بالاى چاه به درون آن افكنده شود؛ ثانياً كسى كه اين طناب را به چاه مىافكند، بايد
