اُمّ معبد

عاتِكَه ، دختر خالد بن مُنقِذ بن رَبيعه بود و به سبب نام فرزندش معبد ، او را با كنيه امّ معبد ، صدا مى زدند . او همان كسى است كه پيامبر خدا ، هنگام هجرتش به مدينه ، در نزد وى فرود آمد و اين منزلگاه ، امروزه به خيمه اُمّ معبد ، معروف است .

ر . ك : اُسد الغابة : ج 7 ص 180 ش 7086 و ص 386 ش 7605 ، الإصابة : ج 8 ص 475 ش 12263 .

اُمّ وَهْب

او دختر عبد ، از فرزندان نُمَر بن قاسط و همسر عبد اللّه بن عُمَير بود كه در كربلا به يارى شوهرش شتافت و امام حسين عليه السلام او را از ميدان برگردانْد . پس از شهيد شدن شوهرش عبد اللّه بن عُمَير كلبى در روز عاشورا ، او نيز به دست رستم ، غلام شمر ، به شهادت رسيد .

ر . ك : مقتل أبى مخنف : ص 139 ، تاريخ الطبرى : ج 5 ص 429.

اَنَس بن مالك

او خدمتكار پيامبر خدا بود و مدّت ده و به قولى هشت و به قولى هم هفت سال ، به ايشان ، خدمت كرد . اَنَس ، از جمله كسانى است كه از پيامبر خدا ، بسيار روايت كرده اند . وى در سال 92 و به قولى در سال 93 ق ، از دنيا رفت .

ر . ك : رجال الطوسى : ص 21 ش 5 ، اُسد الغابة : ج 1 ص 151.