تناقض میان نقل های بخشش گناهان و مجازات گناهکار

پرسش :

روایاتی می گویند: قطره ای اشک برای امام حسین(ع) سبب آمرزیده شدن همه ی گناهان می شود. از سوی دیگر قرآن می فرماید: هرکس ذره ای کار بد انجام دهد نتیجه اش را می بیند.
آیا این روایت و روایت های مشابه با این آیه ی قرآن تناقض ندارند؟



پاسخ :

قرآن کریم می فرماید:

فَمَنْ یعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیراً یرَهُ وَمَنْ یعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً یرَهُ.[۱]

هر کس به وزن ذره اى نیکى کرده باشد آن را می بیند و هر کس به وزن ذره اى بدى کرده باشد آن را می بیند.

طبق این آیه همان گونه که انسان در قیامت نتیجه ی اعمال بد خود را می بیند نتیجه ی اعمال خوب را نیز خواهد دید. گریه بر سیدالشهدا(ع) نیز از اعمال نیک است که نتیجه ی آن آمرزش گناهان است.

تعیین مجازات برای گناهی خاص به این معنا نیست که پس از آن گناه، حتما آن عذاب تحقق یابد بلکه به معنای اقتضای آن است و ممکن است چیزی مانع آن اثر شود. پاداش ها نیز به همین گونه اند. کسی که کاری خوب انجام می دهد اقتضای فلان نعمت در بهشت را دارد اما وقتی ریا کرد آن پاداش به او داده نمی شود.

مثلا پزشکان می گویند: فلان غذا سبب فلان بیماری می شود اما بسیاری مواقع، چیز دیگر مانع بروز آن بیماری می شود. این به معنای نادرستی سخن پزشک نیست بلکه مراد او این است که آن غذا اقتضای آن بیماری را دارد.


[۱] . زلزله، آیات ۷ و ۸.



بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت
منبع :