301
ميزان الحكمه ج 07

۱۲۷۲۷.مستدرك الوسائل :قالَ عيسى بنُ مريمَ عليه السلام لأصحابِهِ : استَكثِروا مِنَ الشَّيءِ الّذي لا تأكُلُهُ النّارُ ، قالوا : و ما هُوَ ؟ قالَ : المَعروفُ . ۱

(انظر) السؤال (طلب الحاجة) : باب 1، 1712.
فعل المعروف : باب 2627.

2626

المَعروفُ ذَخيرَةُ الأبَدِ

۱۲۷۲۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :المَعروفُ ذَخيرَةُ الأبَدِ . ۲

۱۲۷۲۹.عنه عليه السلام :المَعروفُ أنمى زَرعٍ ، و أفضَلُ كَنزٍ . ۳

۱۲۷۳۰.عنه عليه السلام :المَعروفُ أفضَلُ الكَنزَينِ . ۴

۱۲۷۳۱.عنه عليه السلام :أفضَلُ الكُنوزِ مَعروفٌ يودَعُ الأحرارُ ، و عِلمٌ يَتَدارَسُهُ الأخيارُ . ۵

۱۲۷۲۷.مستدرك الوسائل:مسيح عليه السلام به يارانش فرمود : آن چيزى را كه طعمه آتش نمى شود، زياد فراهم آوريد. عرض كردند: آن چيست؟ فرمود: خوبى كردن.

2626

خوبى كردن اندوخته ابدى است

۱۲۷۲۸.امام على عليه السلام :خوبى كردن اندوخته ابدى است [يعنى هميشه ماندگار است و ذخيره روز قيامت].

۱۲۷۲۹.امام على عليه السلام :خوبى كردن [به مردم ]بالنده ترين كِشت و برترين گنج است.

۱۲۷۳۰.امام على عليه السلام :خوبى كردن، بهترينِ دو گنج است.

۱۲۷۳۱.امام على عليه السلام :برترين گنج ها، احسانى است كه به مردمان آزاده شود و دانشى است كه نيكان بياموزند.

1.مستدرك الوسائل : ۱۲/۳۴۴/۱۴۲۴۷.

2.غرر الحكم : ۹۸۰ .

3.غرر الحكم : ۱۳۲۹.

4.غرر الحكم : ۱۶۸۱.

5.غرر الحكم : ۳۲۸۱.


ميزان الحكمه ج 07
300

۱۲۷۲۳.الإمامُ الحسينُ عليه السلام :اعلَموا أنَّ المَعروفَ مُكِسبٌ حَمدا ، و مُعقِبٌ أجرا ، فلَو رَأيتُمُ المَعروفَ رَجُلاً لَرَأيتُموهُ حَسَنا جَميلاً يَسُرُّ النّاظِرينَ و يَفوقُ العالَمينَ ، و لَو رَأيتُمُ اللُّؤمَ رَأيتُموهُ سَمِجا قَبيحا مَشوما تَنفِرُ مِنهُ القُلوبُ و تُغَضُّ دُونَهُ الأبصارُ . ۱

۱۲۷۲۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :رَأيتُ المَعـروفَ كَاسمِهِ ، و لَيسَ شَيءٌ أفضَلَ مِنَ المَعروفِ إلاّ ثَوابُهُ و ذلكَ يُرادُ مِنهُ ، و لَيسَ كُلُّ مَن يُحِبُّ أن يَصنَعَ المَعروفَ إلَى النّاسِ يَصنَعُهُ ، و لَيسَ كُلُّ مَن يَرغَبُ فيه يَقدِرُ عَلَيهِ ، و لا كُلُّ مَن يَقدِرُ عَلَيهِ يُؤذَنُ لَهُ فيهِ ، فإذا اجتَمَعَتِ الرَّغبَةُ و القُدرَةُ و الإذنُ فهُنالِكَ تَمَّتِ السَّعادَةُ لِلطّالِبِ و المَطلوبِ إلَيهِ . ۲

۱۲۷۲۵.عنه عليه السلام :المَعـروفُ زَكاةُ النِّعَمِ ......... و ما أدَّيتَ زَكاتَهُ فهُوَ مأمونُ السَّلبِ . ۳

۱۲۷۲۶.الإمامُ الجوادُ عليه السلام :أهلُ المَعـروفِ إلَى اصطِناعِه أحوَجُ مِن أهلِ الحاجَةِ إلَيهِ ؛ لأِنَّ لَهُم أجرَهُ و فَخرَهُ و ذِكرَهُ ، فمَهما اصطَنَعَ الرَّجُلُ مِن مَعروفٍ فإنَّما يَبدأ فيهِ بِنَفسِهِ ، فلا يَطلُبَنَّ شُكرَ ما صَنَعَ إلى نَفسِهِ مِن غَيرِهِ . ۴

۱۲۷۲۳.امام حسين عليه السلام :بدانيد كه خوبى كردن، ستايش به بار مى آورد و پاداش در پى دارد. اگر خوبى را به صورت مردى ببينيد هر آينه آن را نيكو و زيبا و خوشايند و برتر از همه جهانيان خواهيد ديد و اگر پستى را ببينيد آن را ناهنجار و زشت و بد منظر كه دلها از آن مى گريزد و چشمها به رويش بسته مى شود، خواهيد ديد.

۱۲۷۲۴.امام صادق عليه السلام :من خوبى را مانند نامش [خوب و زيبا] ديدم. هيچ چيز برتر از خوبى نيست، مگر پاداش آن [كه خدا به نيكوكار مى دهد]. چنين نيست كه هر كس دوست داشته باشد به مردم خوبى كند، اين كار را انجام دهد و چنين نيست كه هر كس رغبت به خوبى كردن داشته باشد، توان انجام آن را داشته باشد و نه هر كه توانايى بر خوبى كردن را داشته باشد، فرصت و توفيق آن را نيز به دست آورد. بلكه هر گاه رغبت و توانايى و فرصت و توفيق با هم جمع شوند، آن گاه است كه خوشبختىِ طالب و مطلوب به طور كامل فراهم آمده است.

۱۲۷۲۵.امام صادق عليه السلام :خوبى كردن، زكات نعمتهاست ......... هر چيزى كه زكاتش داده شود، از خطرِ باز پس گيرى [خدا] در امان است.

۱۲۷۲۶.امام جواد عليه السلام :نيكوكاران به نيكى كردن نيازمندترند تا كسانى كه به آن نيازمندند؛ زيرا پاداش و افتخار و نيك ناميش از آنِ آنهاست. بنا بر اين، آدمى هر خوبى كه كند، نخست به خود كرده است. پس، نبايد به خاطر خوبيى كه به خود كرده از ديگران سپاسگزارى بخواهد.

1.أعلام الدين : ۲۹۸ .

2.الكافي : ۴/۲۶/۳.

3.تحف العقول : ۳۸۱.

4.كشف الغمّة : ۳/۱۳۷.

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 07
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمید رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 568147
صفحه از 575
پرینت  ارسال به