۱۲۴۱۶.بحار الأنوار :الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لَمّا سَألَهُ مُعاوِيةُ بنُ وَهَبٍ عَنِ الخَبرِ الّذي رُوِيَ أنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله رَأى رَبَّهُ عَلى أيِّ صورَةٍ رَآهُ ؟ و أنَّ المُؤمِنينَ يَرَونَ رَبَّهُم في الجَنَّةِ عَلى أيِّ صورَةٍ يَرَونَهُ ؟ فتَبَسَّمَ و أجابَ ـ : يا مُعاوِيةُ ، ما أقبَحَ بِالرَّجُلِ يأتي عَلَيهِ سَبعونَ سَنَةً ، أو ثَمانونَ سَنَةً يَعيشُ في مُلكِ اللّهِ و يَأكُلُ مِن نِعَمِهِ ثُمّ لا يَعرِفُ اللّهَ حَقَّ مَعرِفتِهِ ! ^۱

2573

مَعرِفَةُ اللّهِ بِاللّهِ

۱۲۴۱۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ لمّا سَألَهُ الجاثَليقُ : أخبِرْني عَرَفتَ اللّهَ بِمُحَمَّدٍ ، أم عَرَفتَ مُحَمَّدا بِاللّهِ عَزَّ و جلَّ ؟ ـ: ما عَرَفتُ اللّهَ بِمُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله ، و لكِن عَرَفتُ مُحَمَّدا بِاللّهِ عَزَّ و جلَّ حينَ خَلَقَهُ و أحدَثَ فيهِ الحُدودَ مِن طُولٍ و عَرضٍ ، فعَرَفتُ أنَّهُ مُدَبَّرٌ مَصنوعٌ بِاستِدلالٍ و إلهامٍ مِنهُ و إرادَةٍ ، كَما ألهَمَ المَلائكَةَ طاعَتَهُ و عَرَّفَهُم نَفسَهُ بِلا شَبَهٍ و لا كَيفٍ . ^۲

۱۲۴۱۸.عنه عليه السلام :اِعرِفوا اللّهَ بِاللّهِ ، و الرَّسولَ بِالرِّسالَةِ ، و اُولي الأمرِ بِالأمرِ بِالمَعروفِ و العَدلِ و الإحسانِ . ^۳

۱۲۴۱۶.بحار الأنوار :معاوية بن وهب روايت «رسول خدا صلى الله عليه و آله پروردگار خود را ديد و مؤمنان نيز در بهشت پروردگار خويش را مى بينند» را بر امام صادق عليه السلام عرضه كرد و پرسيد: خدا را به چه شكل مى بينند؟ امام تبسّمى كرد و پاسخ داد : اى معاويه! چه زشت است براى مرد كه هفتاد يا هشتاد سال در مُلك خدا زندگى كند و از نعمتهاى او بخورد، اما خدا را چنان كه سزد نشناسد. ^۴

2573

شناخت خدا به خدا

۱۲۴۱۷.امام على عليه السلامـ در پاسخ به اين پرسش جاثليق كه گفت: به من بگو آيا خدا را به محمّد شناختى يا محمد را به خداوند عزّ و جلّ ـفرمود : من خدا را به محمد صلى الله عليه و آله نشناختم، بلكه محمد را به خداوند عزّ و جلّ شناختم؛ زيرا كه او را آفريده و حدودى از قبيل عرض و طول در او پديد آورده است. پس، دريافتم كه او ساخته دست مدبّرى است و اين دريافت من، به راهنمايى و الهام و خواست خدا بود، همچنان كه طاعت خداوند خويش را به فرشتگان الهام فرمود و خود را بى داشتن مانند و شبيه به آنان شناساند.

۱۲۴۱۸.امام على عليه السلام :خدا را به خدا بشناسيد و رسول را به رسالتش و اولو الامر را به فرمان دادنشان به نيكيها و عدالت و نيكوكارى.

۱۲۴۱۴.الإمامُ الحسينُ عليه السلام :جاءَ رَجُلٌ إلى رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله و قالَ: ما رأسُ العِلمِ ؟ ، قالَ : مَعرِفةُ اللّهِ حَقَّ مَعرِفتِهِ .
قالَ : و ما حَقُّ مَعرِفَتِهِ ؟ قالَ : أن تَعرِفَهُ بِلا مِثالٍ و لا شَبيهٍ ، و تَعرِفَهُ إلها واحِدا خالِقا قادِرا ، أوَّلاً و آخِرا ، ظاهِرا و باطِنا ، لا كُفوَ لَهُ ، و لا مِثلَ لَهُ ، و ذلكَ مَعرِفةُ اللّهِ حَقَّ مَعرِفتِهِ . ^۱

۱۲۴۱۵.الإمامُ زينَ العابدينُ عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عَنِ التَّوحيدِ ـ: إنَّ اللّهَ عَزَّ و جلَّ عَلِمَ أنَّهُ يَكونُ في آخِرِ الزَّمانِ أقوامٌ مُتَعَمِّقونَ فأنزَلَ اللّهُ عَزَّ و جلَّ «قُلْ هُوَ اللّهُ أحَدٌ * اللّهُ الصَّمَدُ» و الآياتِ مِن سُورَةِ الحَديدِ إلى قَولِهِ: «و هُوَ عَليمٌ بِذاتِ الصُّدورِ» ، فَمَن رامَ ما وَراءَ هُنالِكَ هَلَكَ . ^۲

۱۲۴۱۴.امام حسين عليه السلام :مردى خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد: رأس دانش چيست؟ حضرت فرمود: خداشناسى، آن گونه كه سزاوار شناخت است. عرض كرد: شناخت سزاوار او چيست؟ فرمود: اين كه او را بى مِثل و مانند دانى؛ او را معبودى يكتا و آفريننده و توانا و اوّل و آخر و آشكار و نهان دانى كه نه همتايى دارد و نه همسانى. اين است حقّ خداشناسى.

۱۲۴۱۵.امام زين العابدين عليه السلامـ در پاسخ به پرسش از توحيد ـفرمود : خداوند عزّ و جلّ مى دانست كه در آخر الزمان مردمانى ژرف انديش خواهند آمد. از اين رو «قل هو اللّه احد. اللّه الصمد» و آيات [ابتداى ]سوره حديد تا آيه «و هو عليم بذات الصدور» را نازل فرمود. پس، هر كه در جستجوى فراتر از اينها برآيد نابود شود.