فصل ششم : روش شناسى پيشگيرى از حسادت

به اقداماتى كه از پيدايش و بروز حسادت جلوگيرى مى كنند و افراد را در مقابل گرفتار شدن به اين بيمارى نگه مى دارند، پيشگيرى از حسادت گفته مى شود.
از نظر تأثير، پيشگيرى، از درمان، حساس تر است . بنا بر اين، انسانى كه نمى خواهد به حسد دچار شود و مى خواهد قلبش نورانى و شفاف بماند، بايد متوجّه باشد كه در اين دام گرفتار نشود، كه رهايى از آن ، بسى دشوار خواهد بود.

پيشگيرى در دوران كودكى

حساس ترين و مهم ترين دوران زندگى، دوره كودكى است؛ چرا كه شخصيت اخلاقى، اجتماعى و دينى هر انسانى در همين دوره پايه گذارى مى شود و شكل مى گيرد و كوچك ترين انحراف يا سهل انگارى، ممكن است به شخصيت آينده كودك، لطمه هاى غير قابل جبرانى وارد كند.
اگر شخصيت كودك، طى اين نخستين سال هاى زندگى، چنان كه بايد، قوام نيابد، كودك قادر به مواجه شدن با مسئوليت هاى خويش نمى گردد و در آينده در معرض اختلالات روانى گوناگون قرار خواهد گرفت. به همين جهت است كه غالباً مشاهده مى شود علل اساسى ناراحتى هاى روانى، از حوادث سه يا چهار سال اوّل زندگى سرچشمه گرفته اند .

امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
كانَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَتَعَوَّذُ فى كُلِّ يَوْمٍ مِنْ سِتٍّ : مِن الشَّكِ وَ الشِّرْكِ وَ الْحَمِيَّةِ وَ الْغَضَبِ وَ الْبَغْىِ وَ الْحَسَدِ .^۱ رسول خدا صلى الله عليه و آله ، در هر روز، از شش [خصلت] به خداوند پناه مى برد: شك، شرك، حميّت (تعصّب جاهلى) ، غضب، بغى (ظلم) و حسد .
در اين جا ذكر اين نكته لازم است كه هر آنچه موجب تقويت ايمان در قلب انسان مى شود، در خلاصى انسان از حسد نافع است، مانند: نماز، روزه و قرائت قرآن.