تفكيك آنها از يكديگر، به اصلاح و درمان، كمكى شايان مى كند. در اين كاوش، خوب است از روان شناسان و استادان اخلاق خبره نيز يارى جست.
2. زدودن عوامل حقارت زا
در اين برنامه اصلاحى، پس از شناسايى عوامل آفت زا، بايد به زدودن آنها برخاست. بايد آگاه بود كه تحمّل آنچه موجب تزلزل روانى و حقارت نفْس مى گردد، نارواست؛ چرا كه انسان عاقل، هرگز دشمن خطرناك را در خانه خويش نمى پذيرد. دورى از تحقيركنندگان، ترك انحرافات جنسى، معاشرت نكردن با افراد منفى باف و فرومايه، ترك مطالعه آثار يأس آور و تغيير دادن نام و نام خانوادگى زشت، از جمله كارهايى هستند كه به راحتى و بى درنگ مى توان انجام داد. و درباره نام و نام خانوادگى زشت، جاى تعجّب است كه چرا برخى يك عمر، از نام و لقب خود رنج مى برند؛ ولى آن را عوض نمى كنند!
3. يافتن پناهگاه
روح انسان به گونه اى آفريده شده كه براى سعادتمندى خويش بايد پناهگاهى نيرومند داشته باشد تا در هنگام هجوم آلام روحى و پريشانى هاى روانى و اجتماعى، به آن پناهنده شود. اين پناهگاه، همانا « خداوند » است. ايمان مذهبى و توكّل به خداوند، دژ تسخيرناپذيرى است كه آدمى را در برابر ناملايمات، مصونيت مى بخشد. ۱
4. ورزش كردن
ورزش ، در تقويت روحيه و ايجاد عزّت نفس و بالا بردن احساس توانمندى و زدودن احساس حقارت، نقش به سزايى دارد. البتّه نوع و مقدار ورزش، به سليقه و توان افراد بستگى دارد.
