۱۶۲۵.امام على عليه السلام :آن گاه كه مال گرد مى آورى ، در آن وكيل ديگرى هستى ؛ او بدان خوشبختى يابد و تو بدبخت گردى!
۱۶۲۶.امام على عليه السلام :بزرگ ترين نادانى است كه آن چه را نه براى تو مى ماند و نه تو براى آن مى مانى ، بيندوزى .
۱۶۲۷.امام على عليه السلام :فخرفروشى با مال ، بازى و بيهوده گرى و سرگرمى و جايگزين كردن خير با چيز پست است .
۱۶۲۸.امام على عليه السلام :اى گروه هاى مردم! خداى را بپرهيزيد ؛ كه بسا آرزومندى كه به آرزويش نرسد و سازنده بِنايى كه در آن سكنا نيابد و گرد آورنده اى كه بگذارد و بگذرد . شايد آن را به ناروا گرد آورده و حقِّ كسى است كه آن را بازداشته و به حرام بدان دست يافته و با آن ، بار گناه بر دوش گرفته و سنگينى اش را پذيرفته و با اندوه و دريغ نزد پروردگارش باريافته ، در حالى كه هم دنيا و هم آخرت را باخته ؛ و اين است زيانكارى آشكار .
۱۶۲۹.امام باقر عليه السلام يا امام صادق عليه السلام :همه اقوام را فخرفروشى به ثروت فريفت ۱ ، چندان كه به ديدار گورها رفتند .
۱۶۳۰.امام صادق عليه السلام :اگر محاسبه [ى روز قيامت] حقيقت دارد ، پس گردآوردن مال براى چه؟
۱۶۳۱.امام صادق عليه السلام :در زمره اندرزهاى لقمان به فرزندش چنين بود: «فرزند عزيزم! همانا پيش از تو ، مردم براى فرزندهاشان مال گرد آوردند ؛ اما نه آن چه گرد آوردند باقى ماند و نه آنان كه برايشان مال باقى نهاده شده بود ، باقى ماندند . و جز اين نيست كه تو بنده اى هستى به اجرت گرفته شده ؛ به كارى فرمان داده شده اى و به پاداشى وعده ات داده اند ؛ پس كارت را درست به انجام رسان و پاداشت را تمام بگير» .