فصل ششم: برحذر داشتن از آرزوهاى نكوهيده
6 / 1
زنهار از آرزوى دراز
۱۶۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ از سخنرانى ايشان در حَجَّةُ الوداع ـ: شگفتا از آن مردمى كه دارايى هايشان سرگرمشان ساخته است و آرزوهايشان ، دراز است و عمرهايشان ، كوتاه ؛ به زيستن در جوار پروردگارشان چشم دوخته اند ، حال آن كه بدين آرزو نمى رسند ، مگر با عمل، و عمل انجام نمى گيرد ، مگر با خِرد.
۱۷۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در دعاى اسماى حُسنا ـ: اين دو دست من، اى سرور و اى مولاى من! به سوى تو بلند شده است و تكيه ام به توست و از كردارهاى بد و رفتارهاى زشت خويش و آرزوهاى دور و درازم به درگاه تو توبه آورده ام.
۱۷۱.المعجم الكبيرـ به نقل از اُمّ وليد دختر عمر ـ: يك روز عصر ، پيامبر خدا بيرون آمد و فرمود: «اى مردم! آيا شرم نمى كنيد؟» .
گفتند : از چه اى پيامبر خدا؟!
فرمود: «گرد مى آوريد ، آنچه نمى خوريد و مى سازيد ، آنچه در آن سكونت نمى كنيد و آرزو مى كنيد ، آنچه كه به آن نمى رسيد. آيا از اين كارها شرم نمى كنيد؟!» .
