۹۷۴۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عن أكرَمِ الخَلقِ عَلَى اللّهِ ـ: مَن إذا اُعطِيَ شَكَرَ ، و إذا ابتُلِيَ صَبَرَ . ۱
2041
شُكرُ المُنعِمِ
۹۷۴۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لَو لَم يَتَوَعَّدِ اللّهُ على مَعصِيَتِهِ ، لَكانَ يَجِبُ ألاّ يُعصى شُكرا لِنِعَمِه . ۲
۹۷۴۶.عنه عليه السلام :أقَلُّ ما يَجِبُ لِلمُنعِمِ أن لا يُعصى بِنِعمَتِهِ . ۳
۹۷۴۴.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به اين سؤال كه : گرامى ترين مردمان نزد خدا كيست؟ ـفرمود : كسى كه چون نعمتى به او داده شود سپاس بگزارد ، و هرگاه گرفتار شود شكيب ورزد .
2041
شكر مُنعِم
۹۷۴۵.امام على عليه السلام :اگر خداوند بندگان خود را در برابر نا فرمانيش وعده عذاب هم نمى داد ، باز واجب بود كه به شكرانه نعمتهايش نافرمانى نشود . ۴
۹۷۴۶.امام على عليه السلام :كمترين وظيفه در قبال مُنعِم اين است كه با نعمتش نافرمانى نشود .
1.التمحيص : ۶۸/۱۶۳ .
2.نهج البلاغة : الحكمة ۲۹۰ و من هنا أخذ القائل ـ و قيل إنّها لأمير المؤمنين عليه السلام ـ :
هَبِ البعثَ لم تُتِنا رسلُه
و جاحمةَ النار لم تُضرَمِ
أ ليسَ من الواجبِ المُستحقِّ
حياءُ العِباد من المُنعِمِ؟!
3.غرر الحكم : ۳۲۶۸ .
4.همين معنا در دو بيت زير به قالب شعر در آمده است . بعضى آن را از امير المؤمنين عليه السلام دانسته اند :
گيرم كه خداوند پيامبران خود را نمى فرستاد/
و آتش سوزان دوزخ هم در كار نبود ،
آيا سزاوار نبود كه/
بندگان از نعمت دهنده [به خود] شرم كنند؟
