۶۱۸۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لابن جندب ـ: يا بنَ جُندَبٍ ، إن أحبَبتَ أن تُجاوِرَ الجليلَ في دارِهِ و تَسكُنَ الفِردَوسَ في جِوارِهِ فلتَهُنْ علَيكَ الدنيا . ^۱

1253

النَّهيُ عَن تَعظيمِ صاحِبِ الدُّنيا

۶۱۸۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن عَظَّمَ صاحِبَ دنيا و أحَبَّهُ لِطَمَعِ دُنياهُ سَخِطَ اللّهُ علَيهِ . ^۲

۶۱۸۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا تَضَعوا مَن رَفَعَتهُ التَّقوى ، و لا تَرفَعُوا مَن رَفَعَتهُ الدنيا . ^۳

۶۱۸۴.نهج البلاغة :ـ الإمامُ عليٌّ عليه السلام و قد لَقِيَهُ عِندَ مَسيرِهِ إلى الشامِ دَهاقِينُ الأنبارِ فَتَرَجَّلوا لَهُ و اشتَدُّوا بينَ يَدَيهِ ـ: ما هذا الذي صَنَعتُمُوهُ ؟ ! فقالوا : خُلُقٌ منّا نُعَظِّمُ به اُمَراءَنا ، فقال : و اللّهِ ، ما يَنتَفِعُ بهذا اُمَراؤكُم ، و إنّكُم لَتَشُقُّونَ على أنفسِكُم في دُنياكُم ، و تَشْقَونَ بهِ في آخِرَتِكُم، و ما أخسَرَ المَشَقَّةَ وَراءها العِقابُ ، و أربَحَ الدِّعَةَ مَعَها الأمانُ مِنَ النارِ ! ^۴

۶۱۸۱.امام صادق عليه السلامـ به پسر جندب ـ: اى پسر جندب! اگر دوست دارى كه همسايه خانه خداوند جليل شوى و در فردوس، در جوار او سكنا گزينى ، بايد دنيا در نظرت خوار باشد .

1253

نهى از بزرگداشت دنيادار

۶۱۸۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه دنيا دارى را بزرگ دارد و به طمع دنيايش، او را دوست بدارد، خداوند بر وى خشم گيرد .

۶۱۸۳.امام على عليه السلام :كسى را كه تقوا بلند مرتبه اش كرده است ، پَست مشماريد و كسى را كه دنيا بالا برده است، بزرگ ندانيد .

۶۱۸۴.نهج البلاغة :امام على عليه السلام هنگامى كه به شام مى رفت در سر راه، گروهى از ملاّكان شهر «انبار» به ايشان برخوردند [و براى احترام] از اسبهاى خود پياده شده در ركاب آن حضرت دويدند . فرمود : اين چه كارى است كه مى كنيد؟ عرض كردند : اين روش ماست كه بدان وسيله فرمانروايان خود را احترام مى گذاريم . امام عليه السلام فرمود : به خدا سوگند كه فرمانروايان شما از اين كار سودى نمى برند و شما با اين كار در دنيا خود را به رنج مى افكنيد و در آخرت نيز به بدبختى گرفتار مى آييد . چه زيان آور است رنجى كه در پى آن عذاب باشد، و چه سودبخش است آن آسودگى اى كه رهايى از آتش با آن توأم باشد .