دنیا - صفحه 52

۶۱۷۸.عنه عليه السلام :مَرَّ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله بِجَدْيٍ أسَكَّ مُلْقَى عَلى مَزْبَلةٍ مَيِّتاً ، فقالَ لأصحابِهِ : كَم يُساوِي هذا ؟ فقالوا : لَعلّهُ لَو كانَ حَيّاً لَم يُساوِ دِرهَماً ، فَقالَ النبيُّ صلى الله عليه و آله : و الذي نَفسِي بيدِهِ! لَلدُّنيا أهوَنُ عَلَى اللّهِ مِن هذا الجَدْيِ على أهلِهِ . ۱

1252

حَقارَةُ الدُّنيا

۶۱۷۹.تنبيه الخواطر عن رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ عِندَ ما وَقَفَ على مَزبلةٍ ـ: هَلُمُّوا إلى الدنيا ! و أخَذَ خِرَقاً قد بَلِيَتْ على تلكَ المَزبلةِ و عِظاماً قد نَخِرَتْ فقالَ : هَذِهِ الدُّنيا . ۲

۶۱۸۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :فلْتَكُنِ الدنيا في أعيُنِكُم أصغَرَ مِن حُثالَةِ القَرَظِ ، و قُراضَةِ الجَلَمِ ۳ . ۴

۶۱۷۷.امام صادق عليه السلام :خداوند تبارك و تعالى هرگز به نعمت دنيا براى دشمن خود، لحظه اى اهميت نداده است ......... اگر جز اين بود ، خداوند عزّ و جلّ در كتاب خود نمى فرمود : «و اگر نه اين بود كه همه مردم ، يك امّت مى شدند سقف هاى خانه هاى كسانى را كه خداى رحمان را باور ندارند ، از نقره مى كرديم . . . » . . . و اگر جز اين بود در حديث نمى آمد كه : اگر مؤمن ناراحت نمى شد، براى كافر دستارى آهنى قرار مى دادم تا هرگز سر درد نگيرد .

۶۱۷۸.امام صادق عليه السلام :رسول خدا صلى الله عليه و آله از كنار لاشه بزغاله گوش بريده اى كه در يك زباله دانى افتاده بود، گذشت ؛ به اصحابش فرمود : اين لاشه چند مى ارزد؟ عرض كردند: اگر زنده بود شايد به درهمى هم نمى ارزيد . پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: سوگند به آن كه جانم در دست اوست، هر آينه دنيا در نزد خداوند بى ارزشتر است از اين بزغاله نزد صاحب آن.

1252

حقير بودن دنيا

۶۱۷۹.تنبيه الخواطر :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در كنار يك زباله دانى ايستاد و فرمود: بياييد دنيا را ببينيد! از ميان آن زباله دانى تكّه پارچه هايى فرسوده و استخوانهايى پوسيده برداشت و فرمود : اين است دنيا .

۶۱۸۰.امام على عليه السلام :دنيا بايد در ديده شما حقيرتر از تفاله برگ درخت سَلَم ۵ و خرده هاى دم قيچى باشد .

1.بحار الأنوار: ۷۳/۵۵/۲۷.

2.. تنبيه الخواطر : ۱/۱۲۸ .

3.الحثالة ـ بالضمّ ـ : ما يسقط من قشر الشعير و الأرز و التمر و نحو ذلك ، و القَرَظ ـ بالتحريك ـ : ورق السلم يدبغ به الأديم ، و القُراضة : ما سقط بالقرض، و الجَلَم : الّذي يجزّ به الشعر و الصوف كالمقصّ (مجمع البحرين : ۱/۳۰۹ و ص ۳۰۷ و ج ۳/۱۴۶۶ و ص ۱۴۶۷).

4.نهج البلاغة: الخطبة۳۲.

5.سَلَم : درختى است بيابانى كه از برگ آن در دبّاغى پوست استفاده مى شود ـ م.

صفحه از 82