تاريخ افسانه اى شهر روم و بر اساس اصلاحيه ژولين ادامه مى داد . عهد آگوست و دقيانوس گذشت تا عهد ديوكْلسين رسيد (560 م) ^۱ و كشيشى به نام ديونيسيوس اكزيگيوس ^۲ پيشنهاد داد كه دنياى مسيحيت ، تقويم خود را بر اساس ولادت مسيح عليه السلام قرار دهد . اعتراض او ، بر اين امر مبتنى بود كه نبايد نام شخص ظالم ، در تاريخ ، زنده بماند . او پيشنهاد كرد به جاى اسم امپراتوران ، سال ولادت مسيح عليه السلام را مبدأ تقويم عيسويت و كليسا قرار دهند و خواستار آن شد كه كلّيه ملل مسيحى ، از آن تبعيت نمايند . بر پايه حسابى كه او كرده بود ، سال 247 دقيانوسى ، پانصد و بيست و پنجمين سال تولّد مسيح است .
بنا به پيشنهاد دنيس ، 25 مارس ، آغاز سال و مبدأ گاه شمارى مسيحيان شناخته شد . به حساب ديونيسيوس ، اوّل سال ، هفت روز بعد از ميلاد بوده است ؛ ولى به مرور زمان ، در پىِ تغييراتى كه براى تنظيم گاه شمارى صورت گرفت ، آغاز سال به تدريج به اوّل ماه مارس رسيد . روز عيد پاك نيز از اوّل ماه ژانويه تا 25 ماه دسامبر در تغيير بوده است . اين اصلاحيه ، 759 سال پس از بناى شهر روم ، انجام شد ^۳ . ^۴

پايه تقويم هجرى قمرى

در سال هاى نخستين بعثت پيامبر اسلام ، آنچه براى مسلمانان به عنوان تاريخ مطرح بود ، «رفتن به خانه اَرقَم» بود ، كه فلان حادثه پيش از رفتن به خانه ارقم