۱۸۷۱.عنه عليه السلام :الباطِلُ غَرورٌ خادِعٌ . ^۱

۱۸۷۲.عنه عليه السلام :إنّ الباطِلَ خَيْلٌ شُمُسٌ رَكِبَها أهلُها و أرْسَلوا أزِمَّتَها ، فَسارَتْ (بهِم) حتّى انْتَهتْ بهِم إلى نارٍ وَقودُها النّاسُ و الحِجارةُ . ^۲

۱۸۷۳.عنه عليه السلام :كيفَ يَنْفَصِلُ عن الباطِلِ مَن لَم يَتَّصِلْ بالحقِّ ؟! ^۳

۱۸۷۴.عنه عليه السلام :مُسْتَعمِلُ الباطِلِ مُعذَّبٌ مَلُومٌ . ^۴

۱۸۷۵.عنه عليه السلام :فَلأَنقُبَنّ الباطِلَ حتّى يَخرُجَ الحقُّ مِن جَنْبِهِ . ^۵

۱۸۷۶.عنه عليه السلام :الحقُّ طريقُ الجنّةِ ، و الباطلُ طريقُ النّارِ، و على كُلِّ طريقٍ داعٍ . ^۶

۱۸۷۷.عنه عليه السلامـ و هو يَذُمُّ أصحابَهُ ـ: لا تَعرِفونَ الحقَّ كمَعرِفتِكُمُ الباطلَ ، و لا تُبْطِلونَ الباطلَ كإبْطالِكُمُ الحقَّ . ^۷

۱۸۷۸.عنه عليه السلام :ظَلَمَ الحقَّ مَنْ نَصرَ الباطلَ . ^۸

365

التَّمييزُ بَينَ الحَقِّ وَ الباطِلِ

۱۸۷۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أمَا إنّه ليسَ بينَ الحقِّ و الباطلِ إلاّ أربَعُ أصابِعَ ......... الباطلُ أنْ تقولَ : سَمِعتُ ، و الحقُّ أنْ تقولَ : رَأيْتُ . ^۹

۱۸۷۱.امام على عليه السلام :باطل فريبنده اى گمراه كننده است.

۱۸۷۲.امام على عليه السلام :باطل [همچون] رمه اسبهاى چموش است كه صاحبانشان بر آنها نشسته و افسارشان را رها كرده اند. پس، سواران خود را مى برند و آنها را در آتشى مى افكنند كه آتشگيره آن مردمانند و سنگها.

۱۸۷۳.امام على عليه السلام :چگونه از باطل جدا شود، كسى كه به حق نپيوسته است؟!

۱۸۷۴.امام على عليه السلام :به كار گيرنده باطل، با عذاب و سرزنش رو به رو مى شود.

۱۸۷۵.امام على عليه السلام :من باطل را خواهم شكافت تا حق از پهلوى آن بيرون آيد.

۱۸۷۶.امام على عليه السلام :حق راه بهشت است و باطل راه آتش و بر سر هر راهى دعوتگرى است.

۱۸۷۷.امام على عليه السلامـ در نكوهش ياران خود ـفرمود : شما آن گونه كه باطل را مى شناسيد، با حق آشنا نيستيد و چنان كه حق را پايمال مى كنيد، در راه نابودى باطل گام بر نمى داريد.

۱۸۷۸.امام على عليه السلام :هر كس باطل را يارى كند به حق ستم كرده است.

365

تشخيص حق از باطل

۱۸۷۹.امام على عليه السلام :هان! ميان حق و باطل جز چهار انگشت فاصله نيست ......... باطل، آن است كه بگويى: «شنيدم» و حق، آن است كه بگويى: «ديدم».