۱۹۲.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ :بخيل ، به اندازه اى كه از دارايى اش بخل مى ورزد ، از آبرويش مى بخشد، و سخاوتمند ، به اندازه اى كه از دارايى خود مى بخشد ، از آبروى خويش ، نگه مى دارد.

۱۹۳.امام على عليه السلام :بخيل ترينِ مردم در مال و دارايى اش ، سخاوتمندترين آنهاست در [از دست دادن] آبروى خويش.

۱۹۴.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ :بخيل ترينِ مردم در دارايى اش ، بخشنده ترينِ آنها در آبروى خويش است.

۱۹۵.امام على عليه السلام :بخل، صاحب خود را خوار [ و بى مقدار ] مى كند.

۱۹۶.امام على عليه السلام :هيچ چيز مانند حرص ، آدمى را خوار نمى سازد، و چيزى همانند بخل ، آبرو را لكّه دار نمى كند.

۱۹۷.امام رضا عليه السلام :بخل، آبرو را بر باد مى دهد.

ط ـ بُريدن پيوند خويشاوندى

۱۹۸.پيامبر خدا عليه السلام :از تنگ نظرى و بخل بپرهيزيد؛ زيرا بخل و تنگ نظرى ، پيشينيان شما را به بُريدن از خويشان ، فرا خواند و آن را بُريدند، و آنان را به روا شمردن نارواها ، فرا خواند و آنها را روا شمردند، و به ريختن خون يكديگر فرا خواند و خون يكديگر را ريختند.

۱۹۹.امام صادق عليه السلام :آدم متكبّر ، هرگز نبايد انتظارِ ستايش [به وسيله ديگران] را داشته باشد، و آدم فريبكار ، انتظارِ داشتن دوستان بسيار را ، و آدم بى ادب ، انتظار بزرگ داشته شدن را ، و آدم بخيل ، انتظار به جا آوردن صِله رحِم [ به وسيله بستگانش ]را .