۱۷۷.امام على عليه السلام :بخشندگىِ مرد ، او را نزد دشمنانش [نيز] محبوب مى سازد و بُخلش ، او را نزد فرزندانش [نيز] ، منفور مى گردانَد .

ه ـ ننگ و شرمسارى در ميان مردم

۱۷۸.امام على عليه السلام :بخل، ننگ است.

۱۷۹.امام على عليه السلام :بخل، ننگ [ و شرمسارى ] مى آورد و [بخيل را] به جهنّم ، وارد مى كند .

و ـ خوارى در ميان مردم

۱۸۰.امام على عليه السلام :بخيل، در ميان عزيزانش [نيز] خوار است.

۱۸۱.امام على عليه السلام :بخل، همنشين خود را خوار مى كند و كناره گير از خود را عزّت مى بخشد.

۱۸۲.امام على عليه السلام :بخشندگىِ تهى دست ، او را بزرگ مى گردانَد ، و بخل ورزى توانگر ، او را خوار مى سازد.

۱۸۳.امام على عليه السلام :بخيل، هميشه خوار است.

۱۸۴.امام على عليه السلام :هر كه از بخشيدن مال خود بخل ورزد ، خوار مى شود.

۱۸۵.امام على عليه السلام :ثروت ، صاحب خود را اگر بخشش كند، ارجمند مى سازد، و اگر از بخشيدن آن بخل ورزد، خوار مى كند.