فهرس الصدريه في الاجازات العليه - الصفحه 354

ساير فرق است و در تهران ، به سال 1302 به چاپ رسيده است . ۱
15 . ناسخ التفاسير وناصر النحارير : كلمات قرآنى را به ترتيب حروف الفبا تفسير كرده و در آن ، از بيست تفسير علماى شيعه استفاده كرده و از علماى اهل سنّت ، نقل نمى كند و در حدود هشتاد هزار سطر است . ۲

تاريخ فوت و محل دفن وى

صدر الاسلام ، پس از ساليان درازى كه در نجف اشرف سكونت داشت ؛ بنا به شهادت مصادر ، به سال 1322ق به زادگاه خويش همدان مراجعت كرد و در آن شهر به وظايف خود مشغول شد .
نكته قابل توجه آن كه تمام مصادر ، تاريخ مراجعه وى به همدان را سال 1322 نوشته اند ؛ ولى از اجازات وى چنين معلوم مى شود كه تا سال 1323 در نجف اشرف بوده و در اين سال به شهر خود بازگشته است . حتى مرحوم ميرزا حسين تهرانى در اجازه اش ، به مراجعت وى اشاره كرده كه چون عازم بازگشت به وطنش بوده ، اين اجازه براى او صادر شده است .
سرانجام ، وى در سال 1325 در زادگاهش ديده از جهان فرو بست و بنا به وصيّتش جسد او را به نجف اشرف برده ، در آن مكان مقدس ـ چنان كه خود در اكثر كتبش براى دفن در آن مكان شريف ، دعا نموده است ـ به خاك سپردند .
همه كتب تراجم ، فوت وى را در همدان و به سال 1325 نوشته اند . مرحوم شيخ آقا بزرگ تهرانى نيز در نقباء البشر و در مجلدات مختلف

1.همان ، ج۱۵ ، ص۲۸ (ش۱۵۳) وج۱۸ ، ص۲۳۵ (ش۱۰۵۰) ؛ مؤلّفين كتب چاپى ، ج۴ ، ص۵۰۸ ؛ فهرست كتب چاپى ، ج۴ ، ص۴۵۱۶ .

2.همان ، ج۲۴ ، ص۵ .

الصفحه من 526