معتدل ترين راه ، راهى است كه كاميابىِ دنيا و آخرت را به ارمغان آورد . دستورهاى زندگى بخش قرآن ، درست ترين و استوارترين راه را نشان مى دهد تا مردم در زندگى فردى ، اجتماعى و سياسى خود ، بهترين و مطمئن ترين راه را برگزينند . راه قرآن ، راه اعتدال است كه از كُنْدروى و تندروى ، باز مى دارد و سلامتِ رسيدن به مقصد را ضمانت مى كند .
معانى «صراط»
آشنايى با مفهوم «صراط أقوَم» ، نيازمند شناخت «صراط مستقيم» در قرآن است ؛ زيرا اين دو اصطلاح ، با يكديگر همپوشى دارند . اهمّيت «صراط مستقيم» ، بيش از تصوّر ماست و خداوند ، تكرارِ چندباره آن را در هر روز ، واجب شمرده است تا انسان هايى كه به سوى دين اسلام هدايت شده اند ، با تداوم درخواست خود ، در راه رسيدن به مقصد ، منحرف نشوند و همواره در راه راست ، گام نهند . صراط مستقيم ، در آيات و روايات ، به چند معنا تفسير شده است :
1 . دين اسلام
نخستين مفهوم صراط مستقيم ، دينِ توحيدى است كه در چَكادِ راستى و درستى جاى دارد و ابراهيم عليه السلام ، منادى آن بود . ويژگى دينِ توحيدى ، سازگارى آن با فطرتِ پاك است و مُربّى ويژه آن ، خداوند است :
«قُلْ إِنَّنِى هَدَانِى رَبِّى إِلَى صِرَ طٍ مُّسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِّلَّةَ إِبْرَ هِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ .۱بگو : هر آينه ، پروردگارم ، مرا به راه راست ، ره نمود ؛ دينى پايا [ و درست ] ، آيين ابراهيم پاك و حق گرا ؛ و او از مشركان نبود» .