پيشانى اش نوشته شده است : «محروم از رحمت خدا!» .
در روايت ديگرى از ايشان ، آمده است كه فرمود :
مَن أَبغَضَنَا أَهْلَ البَيْتِ فَهُوَ مُنافِقٌ . 1 هر كه ما اهل بيت را دشمن بدارد ، او منافق است .
در ميراث حديثى شيعه ، دشمنان اهل بيت عليهم السلام ، كافر ، يهودى و نصرانى شمرده شده اند و در زمره دوزخيان خواهند بود . 2
بى ترديد ، هشدارهاى فراوان پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به دشمنان اهل بيت عليهم السلام ، براى برانگيختن احساس ها نيست ؛ بلكه خطرِ تباهى دين را به مردم ، گوشزد مى كنند و آنان را از سراشيبى سقوط در دوزخ ، باز مى دارند . وقتى بغض و كينه اهل بيت عليهم السلام ، آثارى مانند كفر و نفاق در پى دارد ، رويارويى و جنگيدن با ايشان ، آثارى به مراتب شديدتر خواهد داشت .
بدين سان ، زائر اهل بيت عليهم السلام ، خطاب به آنان مى گويد : «مَنْ والاكُمْ فَقَد والَى اللّه ، وَ مَنْ عاداكُم فَقَدْ عادَ اللّه ، وَ مَنْ أحَبَّكُم فَقَدْ أحَبَّ اللّه وَ مَنْ أبْغَضَكُمْ فَقَدْ أبْغَضَ اللّه ؛ هر كه ياورِ شما شد ، بى گمان ، خدا را يارى كرده است و هر كه شما را دشمن بدارد ، بى گمان ، با خدا دشمنى ورزيده است . هر كه شما را دوست بدارد ، بى گمان ، خدا را دوست داشته است و هر كه با شما كينه بورزد ، بى گمان ، با خدا كينه ورزيده است» .
پيوند با خدا
جمله «مَنِ اعْتَصَم بِكُمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللّه ؛ هر كس به شما تمسّك جويد ، به خدا تمسّك جسته است» نيز بر مقدّمه هاى پيشين ، استوار است ، يعنى اهل بيت عليهم السلام ، انوار الهى و جانشينان خدا بر زمين اند و هر يك از زمينيان كه پيوند با خدا را مى خواهد ، بايد به آنان تمسّك جويد و به كمندِ لطف آنان ، چنگ زند . اين عبارات ، برگرفته از