469
تفسير قرآن ناطق

( 77 )

۰.وَ عَزائِمُهُ فيكُم .

۰.و عزائم خداوند ، در باره شماست (برجسته ترين آيات الهى ، در باره شماست) .

توضيح واژه

عَزائِم : جمع «عزيمة» ، به معناى اراده قطعى ، خواستِ نهايى . ۱

شرح

عزم ، به معناى اراده قطعى و جدّى است . يكى از عبارت هاى مبهم «زيارت جامعه كبيره» ، عبارت «و عزائمه فيكم» است كه شارحان ، هر يك به گونه اى در تبيين آن كوشيده اند ؛ امّا ابهام اين عبارت ، همچنان باقى است . اينك با بررسى احتمالات گوناگون ، نظر ويژه اى را مطرح خواهيم كرد كه ابهامات پيشين را برطرف سازد .

نظريه مجلسى اوّل

مرحوم محمّدتقى مجلسى ، در تبيين اين عبارت ، سه احتمال را مطرح مى كند : نخست آن كه مراد از : «عزائم الهى در شماست» ، يعنى آياتى را كه در باره امامتِ شما وارد شده است ، بايد با جدّ و جهد ، اقامه كنيد و كوتاهى در آن ، پذيرفته نيست .
دومين احتمال ، يعنى آن آياتى كه اسماى اعظم الهى را در بر مى گيرد و چنانچه براى مقصودى خوانده شود ، حتما واقع مى شود ، در ميان شماست و شما از آن ، آگاهيد .
سومين احتمال ، يعنى پيمان هايى كه براى معرفت و اطاعت شما از پيامبران پيشين گرفته شده ، در امامت و خلافتِ شماست و هر پيامبرى كه آن را از ابتدا پذيرفته است ،

1.«العزم : الجِدّ» (لسان العرب ، ج ۱۲ ، ص ۳۹۹) . «العزم و العزيمة عقد القلب على إمضاء الأمر» (مفردات الفاظ القرآن ، ص ۳۳۴) .


تفسير قرآن ناطق
468

چگونه آيات الهى در نزد امام معصوم است ؟

نشانه هاى آفرينش ، معجزات پيامبران و قرآن ، همگى از آيات الهى اند . امّا كدام يك از اين آيات ، نزد اهل بيت عليهم السلام است؟ تأمّل در مفاهيم آيات الهى ، بيانگر آن است كه تمام آيات پيش گفته در نزد امام است ؛ زيرا اگر آيه به معناى نشانه هاى آفرينش باشد ، تمام نشانه هاى خداپرستى ، توحيد و خداشناسى ، در نزد اهل بيت عليهم السلام ، حاضر است و به سخن ديگر ، جهان نزد امام زمان عليه السلام ، حاضر است و او مى تواند در همه جهان و جهانيان ، تصرّف كند . حمزة بن عبد اللّه جعفرى مى گويد : در پشت برگه اى نوشتم : «إِنَّ الدُّنيا مُمَثِّلَةٌ لِلإِمامِ كَفَلْقَةِ الجَوْزَةِ ، دنيا ، مانند پاره اى گردو ، براى امام ، نمايان است» و آن را به امام رضا عليه السلام دادم و به ايشان گفتم : شيعيان ، اين حديث را روايت كرده اند . آن را انكار نمى كنم ؛ امّا دوست دارم كه از شما بشنوم .
امام عليه السلام به برگه نگريست . سپس آن را در هم پيچيد . پنداشتم كه آن سخن ، بر ايشان سنگين آمده است . سپس امام عليه السلام فرمود : «درست است . آن را به روى پوست ، منتقل كن [ ، تا ماندگار شود ]» . ۱
اگر آيه به معناى معجزات پيامبرانِ پيشين باشد ، تمام آنها در نزد امامان عليهم السلام نگهدارى مى شود و در عبارت هايى از اين زيارت نامه ، آن را بررسى كرديم . ۲
آيه ، به معناى قسمت هاى معيّن قرآن نيز در نزد امامان عليهم السلام هست و تمام حقايق قرآنى و باطن آيات الهى ، در نزد امام معصوم است و علم ظاهر و باطن ، تنها در اختيار ايشان است و كسى در اين برجستگى ، با آنانْ برابر نيست . ۳

1.. الاختصاص ، ص ۲۱۷ .

2.. ر . ك : ص ۱۷۵ : «و ورثة الأنبياء» .

3.«لَدَى» در زبان عربى ، براى حاضرِ نزديك به كار مى رود ، بر خلاف «عِنْد» كه براى دور و نزديك ، كاربرد دارد . براى نمونه ، وقتى پول در جيب كسى باشد ، مى گويد : «لدىّ نُقُودٌ» و چنانچه در شهر ديگرى پول داشته باشد ، مى گويد : «عندى نقودٌ» (ر . ك : شرح الرضي على الكافية ، ج ۳ ، ص ۲۲۱ ) .

  • نام منبع :
    تفسير قرآن ناطق
    المساعدون :
    غلامعلي، احمد
    المجلدات :
    1
    الناشر :
    دارالحدیث للطباعة و النشر
    مکان النشر :
    قم المقدسة
    تاریخ النشر :
    1429 ق/1387 ش
    الطبعة :
    الاولي
عدد المشاهدين : 106175
الصفحه من 684
طباعه  ارسل الي