را در خانه اش شنيد . پس به پا خاست و مى گفت: «بر گردن على بن ابى طالب است بريانى گوشت لذيذ؟!». ۱
راوى گويد: خانواده اش برآشفتند و گفتند: اى اميرمؤمنان! در قبيله همسرت [ فلانى] شترى كشته شده و از آن سهمى را براى او گذاشتند و خانواده اش برايش هديه آورده اند. فرمود: «بخوريد ، گوارا و پاكيزه!» . ۲
۲۹۱.تاريخ دمشق ـ به نقل از عبدالرحمان بن ابى بكره ـ :على بن ابى طالب عليه السلام از بيت المال ما (بصره) ، چيزى برنداشت تا زمانى كه از ما جدا شد ، جز پوستينى پست ، يا لباسى سياه از منطقه دارابْگرد [ در شيراز] . ۳
۲۹۲.الغارات ـ به نقل از ابو رجاء ـ :على عليه السلام شمشيرى را به بازار آورد و فرمود: «چه كسى اين را از من مى خرد؟ اگر بهاى لباسى را داشتم ، اين را نمى فروختم» .
به وى گفتم: اى اميرمؤمنان! من به شما لباسى مى فروشم و نسيه مى دهم تا زمانى كه سهمت [ از بيت المال] بيايد.
پس به وى فروختم تا هنگام تقسيم بيت المال شد . وقتى سهمش را گرفت ، حقّ مرا پرداخت . ۴
1.مراد از اين جمله آن است كه گوشتى كه در خانه على بريان شود ، اگر از غير راه حلال به خانه اش آمده باشد ، بدان مؤاخذه شود ، و منظور از واژه «كَراكِر» در متن روايت ، گوشت لذيذ است ؛ زيرا كَراكِر ، به سينه شتر مى گويند كه هرگاه بدن شتر بخوابد به زمين اصابت كند ، از بدن شتر بيرون زده است و لذيذترين قسمت گوشت شتر است . النهاية : ۴ / ۱۶۶ .
2.الاختصاص : ۱۵۲ .
3.تاريخ دمشق : ۴۲ / ۴۷۶ ، الأموال : ۲۸۳ / ۶۷۰ .
4.الغارات : ۱ / ۶۳ ، حلية الأولياء : ۱ / ۸۳ ، شرح نهج البلاغة : ۲ / ۲۰۰ .