درآمد
« الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَــلَـتِ اللَّهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَ لاَ يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلاَّ اللَّهَ وَ كَفَى بِاللَّهِ حَسِيبًا » .۱
كسانى كه پيام هاى خدا را ابلاغ مى كنند و از او مى ترسند و از هيچ كس جز خدا بيم ندارند . و خدا براى حسابرسى كفايت مى كند .
«تبليغ» ، از ريشه «بلوغ» و «بَلاغ» ۲ به معناى رساندن كاملِ پيام ، خبر ، انديشه و سخن به ديگرى است و «مبلّغ»،كسى است كه با همه توان تلاش مى كند تا موادّ تبليغى همراه خود را به مقصد نهايى ـ كه انديشه و دل مخاطب است ـ ، برساند .
در قرآن كريم، واژه «تبليغ» و مشتقّات آن، 27 بار تكرار شده است . ۳ البته
1.احزاب ، آيه ۳۹ .
2.بلوغ و بلاغ به معناى رسيدن به دورترين و پايانى ترين نقطه مقصد است ، مكانى باشد يا زمانى و يا يكى از امورى كه داراى نهايت و پايان است و گاه از آن براى نزديك شدن به هدف نيز استفاده مى شود، گرچه به آن نرسند .(المفردات ، الراغب الإصفهانى)
3.ر . ك : آل عمران ، آيه ۲۰ ؛ نساء ، آيه ۶۳ ؛ مائده ، آيه ۶۷ و ۹۲ و ۹۹ ؛ انعام ، آيه ۱۴۹ ؛ اعراف ، آيه ۶۲ و ۶۸ و ۷۹ و ۹۳ ؛ توبه ، آيه ۶ ؛ هود ، آيه ۵۷ ؛ رعد ، آيه ۴۰ ؛ ابراهيم ، آيه ۵۲ ؛ نحل ، آيه ۳۵ و ۸۲ ؛ انبياء ، آيه ۱۰۶ ؛ نور ، آيه ۵۴ ؛ عنكبوت ، آيه ۱۸ ؛ احزاب ، آيه ۳۹ ؛ يس ، آيه ۱۷ ؛ شورا ، آيه ۴۸ ؛ احقاف ، آيه ۲۳ و ۳۵ ؛ قمر ، آيه ۵ ؛ تغابن ، آيه ۱۲ ؛ قلم ، آيه ۳۹ ؛ جن ، آيه ۲۳ و ۲۸ .