حديث:
۳۲۳.امام على عليه السلام :بدترينِ مردم نزد خداوند پيشواى ستمگرى است كه هم خود گمراه است و هم سبب گمراهى است؛زيرا سنّت معمول را مى ميراند و بدعت متروك را زنده مى كند. شنيدم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مى فرمود: در روز قيامت پيشواى ستمگر آورده مى شود بى آن كه پشتيبان و عذرخواهى داشته باشد. پس، در آتش دوزخ افكنده مى شود و همچون سنگ آسيا در دوزخ به چرخش در مى آيد، سپس در قعر آن به بند كشيده مى شود.
103 ـ مدّعى دروغين امامت
۳۲۴.امام باقر عليه السلامـ درباره آيه«در روز قيامت آنهايى را كه به خدا دروغ بسته اند سيه روى مى بينى»ـفرمود : كسى است كه بگويد: من امام هستم، در حالى كه امام نيست.
۳۲۵.امام صادق صلى الله عليه و آله :هر كه ادّعاى امامت كند در حالى كه شايستگى آن را ندارد، كافر است.
104 ـ از كسى كه فرمانبر خداوند نيست نبايد فرمان برد
قرآن:
«و (دوزخيان) مى گويند : پروردگار ما! ما از مهتران و بزرگان خود فرمان برديم و آنها ما را گمراه كردند».
حديث:
۳۲۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از كسى كه فرمانبردار خدا نيست، نبايد فرمان برد.
۳۲۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على! چهار چيز كمرشكن است: پيشوايى كه خدا را نافرمانى مى كند ولى فرمانش را مى برند... .
۳۲۸.امام على عليه السلام :پيامبر صلى الله عليه و آله سپاهى را گسيل داشت و مردى را فرمانده آنان كرد و به سپاهيان فرمود تادستورهاى او را بشنوند و اطاعت كنند. او آتشى بيفروخت و به سپاهيان دستور داد خود را در آن بيندازند. گروهى از ورود به آتش سر باز زده گفتند: ما از آتش گريخته ايم و گروهى تصميم گرفتند وارد آتش شوند. اين خبر به پيامبر صلى الله عليه و آله رسيد، فرمود: اگر به ميان آتش مى رفتند براى هميشه در آتش بودند. آن گاه فرمود: در معصيت خدا نبايد از كسى اطاعت كرد بلكه فقط در خوبيها بايد فرمان برد.
105 ـ وجوب قيام عليه پيشوايان ستم
۳۲۹.الدرّ المنثور :ـ پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود ـ: سنگ آسياب اسلام به زودى به چرخش خواهد افتاد. پس، شما بر محور قرآن بچرخيد. نزديك است كه قدرت و قرآن با يكديگر به پيكار برخيزند و از هم جدا شوند. به زودى شاهانى بر شما حاكم خواهند شد كه براى شما به گونه اى حكم مى كنند و براى خود به گونه اى ديگر. اگر از آنان فرمان بريد، گمراهتان مى كنند و اگر نافرمانى كنيد شما را مى كشند.
گفتند: اى پيامبر خدا! در چنان روزگارى چه كنيم؟ فرمود: همچون ياران عيسى باشيد، كه با ارّه پاره پاره و بر چوبه دار آويخته شدند. مرگ در راه طاعت [خدا] بهتر از زندگى در معصيت است.
106 ـ آنچه «قيام نكردن» را روا مى دارد
۳۳۰.امام باقر عليه السلام :اگر براى يارى امام به شمار اهل بدر، سيصد و سيزده تن، گردآيند ، بر او واجب است كه قيام كند و اوضاع را تغيير دهد.
۳۳۱.الكافى :ـ امام صادق عليه السلام به سدير فرمود ـ: اى سدير! به خدا قسم اگر تعداد شيعيانم به اندازه اين بزغاله ها بود خوددارى از قيام برايم روا نبود. [سدير گويد:] فرود آمديم و نماز گزارديم و چون از نماز فارغ شديم، بزغاله ها را نگاه كردم و شمردم، آنها هفده رأس بودند. ۱