۷۹۹.امام صادق عليه السلامـ در زيارت امام حسين عليه السلام در روز اربعين ـ: بار خدايا! گواهى مى دهم كه او، دوست تو و فرزندِ دوست توست ، و برگزيده تو و فرزندِ برگزيده توست كه به كرامت تو دست يافت . او را با شهادت، گرامى داشتى و خوشبختى را به او هديه كردى . او را به ولادتى پاك برگزيدى و او را بزرگى از بزرگان، رهبرى از رهبران و پشتيبانى از پشتيبانان، قرار دادى . بدو ميراث پيامبران را بخشيدى و او را در شمار اوصيا ، پيشواى خلق كردى . پس او در دعوت [به سوى تو] از چيزى فروگذار نكرد ؛ خيرخواهى كرد و خون خويش را براى نجات بندگانت از نادانى و حيرتِ گمراهى ، هديه كرد .
۸۰۰.امام كاظم عليه السلام :سزاوار است خردمند، هنگامى كه دست به كارى مى زند، از خداوند شرم كند و اگر نعمتى به او ارزانى شد ، ديگران را نيز در آن شريك گرداند .
۸۰۱.امام رضا عليه السلام :سزاوار است كسى كه از خداوند، دركى دارد ، او را در قضا و قدر، متّهم نسازد و او را در روزى دادنش ، كُند نشمارد .
7 / 4
آنچه سزاوار خردمند نيست
۸۰۲.پيامبر صلى الله عليه و آله :اى على ! سزاوار نيست كه خردمند سفر كند، جز براى سه چيز : گذران زندگى ، زاد و توشه آخرت و خوشى هاى غير حرام .
۸۰۳.امام على عليه السلامـ در حكمتهاى منسوب به ايشان ـ: سزاوار نيست كه خردمند، ديگران را به پيروى از خود بخواند ، حال آنكه نفسش از او پيروى نمى كند .
۸۰۴.امام على عليه السلام :سزاوار نيست خردمندى كه راهى به سوى آسايش مى يابد، در ترس اقامت گزيند .
۸۰۵.امام على عليه السلام :شگفت است كه چگونه خردمند، به شهوتى بنگرد كه برايش حسرت به دنبال دارد .