آغاز دفتر
تصحيح، نقد و بهسازى ميراث مكتوب، سه مرحله اساسى در بهره مندى ازاندوخته هاى علمى و فكرى پيشينيان است. در جدال سنّت و تجدّد، اصالت و تجديد و تُراث و حداثت با تكيه بر آن مى توان استوار ايستاد و گذشته را به حال پيوند زد.
در چند دهه اخير در عرصه علوم اسلامى تصحيح و تحقيق متون كهن بيشترين تلاش علمى پژوهشگران را به خود معطوف داشته است و اين تنها مرحله اى نخست از اقدامى بنيادين است كه مرحله ديگرش رويكرد به تصحيح انتقادى خواهد بود. از اين كه بگذريم به نقد و بهسازى [نقد التُراث و تيسير التُراث] ۱ بسى كمتر توجه شده است.
ميراث حديث شيعه گامى كوچك است در اين وادى بزرگ؛ چرا كه اينك تنها عرضه بخشى از ميراث مكتوب مسلمانان را در حوزه حديث برعهده گرفته والبته اميددارد كه درآينده به تصحيح انتقادى، نقدوبهسازى متون نيز بپردازد.
پس از نشر دفتر نُخست، ارباب فضل و معرفت ما را از نقد و نظر خويش بى بهره نساخته و ارمغان هايى هديه دست اندركاران نمودند:
