امام سجاد(ع) با مادرش هم غذا نمی شد تا مبادا چیزی را بردارد که مادرش می خواسته بردارد
الإمام الباقر(ع) ـ فی ذِکرِ أبیهِ الإِمامِ زَینِ العابِدینَ(ع) ـ:
ولَقَد کانَ(ع) یأبی أن یؤاکلَ اُمَّهُ، فَقیلَ لَهُ: یابنَ رَسولِ اللّهِ، أنتَ أبَرُّ النّاسِ وأوصَلُهُم لِلرَّحِمِ، فَکیفَ لاتُؤاکلُ اُمَّک؟
فَقالَ: إنّی أکرَهُ أن تَسبِقَ یدی إلی ما سَبَقَت عَینُها إلَیهِ.[۱]
امام باقر(ع) ـ در وصف پدرش امام زین العابدین(ع) ـ:
ایشان از هم خوراک شدن با مادرش خودداری می ورزید. به ایشان گفته شد: ای پسر پیامبر خدا! شما نسبت به خویشاوند، از همه نیکوکارتر و مهربان ترید. پس چرا با مادرتان هم خوراک نمی شوید؟
فرمود: «دوست ندارم دستم به سوی چیزی [در سفره] دراز شود که پیش تر، نگاه مادرم به طرف آن رفته باشد».
[۱]. الخصال: ص ۵۱۸ ح ۴، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۴ ص ۵۱۶.
