شرح حکمت 455 نهج‌البلاغه ـ لزوم معیار در قضاوت

^{سُئِلَ عَنْ اَشْعَرِ الشُّعَراءِ، فَقالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:}

اِنَّ الْقَوْمَ لَمْ يَجْرُوا فى حَلْبَة تُعْرَفُ الْغايَةُ عِنْدَ قَصَبَتِها، فَاِنْ كانَ وَلابُدَّ فَالْمَلِكُ الضِّلّيلُ. [يُريدُ امْرَاَ الْقَيْسِ.]

^{از امام على عليه السّلام درباره بهترين شعرا پرسيدند، حضرت فرمود:}

اين طايفه دريك نوع ميدان مسابقه اسب فصاحت نتاخته‌اند تا برنده آنان معلوم شود، اگر چاره‌اى از پاسخ نباشد بايد گفت: سلطان گمراه.

[مراد آن حضرت اِمْرَءُ الْقَيْس است.]

_{نهج البلاغه، حکمت ۴۵۵}