امام حسین(ع) دوران خليفه دوم

امام حسين عليه السلام در دوران خليفه دوم (۱۳ ـ ۲۳ق)[۱]، نُه سالگى تا نوزده سالگى را مى گذراند. اعتراض امام حسين عليه السلام بر خليفه به جهت نشستن بر منبر پدرش (پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ) ، از مطالبى است كه در مصادر متعدّدى نقل شده است و شواهد، نشان مى دهند كه اين اعتراض، در آغاز خلافت خليفه دوم بوده است .[۲]

و در نقلى آمده است :

هنگامى كه عمر بن خطّاب ، ديوان را راه انداخت و مقرّرى وضع كرد ، براى حسن و حسين عليهماالسلام ، مقرّرى اى همانند مقرّرى پدرشان و مجاهدان بدر قرار داد و براى هر يك ، پنج هزار درهم مقرّر نمود .[۳]

و از شهر بن حوشب نقل شده:

عمر ، زمانى كه ديوان را راه انداخت ، با حسن و حسين عليهماالسلام آغاز كرد . او حسن را خواست و مقرّرى اش را داد و او را بر دامنش ـ يا بر روى پايش ـ نشاند و پيشانى اش را بوسيد و دامنش را پر كرد . آن گاه حسين را خواست و مقرّرى او را هم داد و او را بر دامنش ـ يا روى پايش ـ نشاند و پيشانى اش را بوسيد و دامنش را پر كرد .

عبد اللّه بن عمر گفت : آن دو را بر من مقدّم داشتى ، در حالى كه من صحابى هستم و آن دو نيستند ، و من از مهاجرانم و آن دو نيستند ؟ عمر گفت : خاموش ، بى مادر! پدر آن دو ، از پدر تو و مادرشان از مادر تو بهتر است ؟[۴]