الاُصول الأربعُمِئة (اصول چهارصدگانه) - صفحه 69

الاُصول الأربعُمِئة ( اصل هاي چهار گانه) ۱

اِتان كُلبِرگ ۲

مترجم: محمد كاظم رحمتى

زمانى كه علماى اماميه, آغاز نگارش آثار حديثى شان را شرح مى دهند, به دو دسته آثار قديمى پديد آمده, اشاره مى كنند. نخست, آثارى هستند كه خود ائمه(ع) نگاشته اند, مثل: اثر مشهور نهج البلاغه, منسوب به على بن ابى طالب(ع) ۳ و صحيفه سجاديه,

1.اين مقاله, ترجمه اى است از: Al-Usul al-arbaumia, Jerusalem Studies in Arabic and Islam, ۱۰, Jerusalem ۱۹۸۷, pp; ۱۲۸-۱۶۶ كه در مجموعه مقالات زير به چاپ رسيده است: . Etan Kohlberg, Belief and Law in Imami Shiism, London, Variorum, ۱۹۹۱

2.آقاى اِتان كُلبرگ, شيعه شناس و استاد دانشگاه حِبرُو در فلسطين اشغالى است. اين مقاله, به يادبود هفتادمين سال زندگى استاد ديگر همان دانشگاه, مناخيم كِستر, نگاشته شده است. از مهم ترين نوشته هاى كُلبرگ ـ كه به فارسى نيز ترجمه شده است ـ, مى توان به مقاله مهم وى با عنوان: «از اماميه تا اثنا عشريه» اشاره كرد (بنگريد به: فصل نامه پژوهشى دانشگاه امام صادق(ع), سال اوّل, شماره دوم, ۱۳۷۴ش, و نقد مفصل آن توسط آقاى محسن الويرى). يك نكته جالب كه در مقاله ديگر ايشان به عنوان: «ابوتراب» وجود دارد, اشاره به عنوان شدن لقب ابوتراب درباره على(ع) در نامه لئوى سوم به عمر بن عبدالعزيز است.مترجم.

3.هيج يك از علما يا محدّثان شيعه, نهج البلاغه را نگاشته امام على(ع) ندانسته است.م.

صفحه از 121